Asenna Steam
kirjaudu sisään
|
kieli
简体中文 (yksinkertaistettu kiina)
繁體中文 (perinteinen kiina)
日本語 (japani)
한국어 (korea)
ไทย (thai)
български (bulgaria)
Čeština (tšekki)
Dansk (tanska)
Deutsch (saksa)
English (englanti)
Español – España (espanja – Espanja)
Español – Latinoamérica (espanja – Lat. Am.)
Ελληνικά (kreikka)
Français (ranska)
Italiano (italia)
Bahasa Indonesia (indonesia)
Magyar (unkari)
Nederlands (hollanti)
Norsk (norja)
Polski (puola)
Português (portugali – Portugali)
Português – Brasil (portugali – Brasilia)
Română (romania)
Русский (venäjä)
Svenska (ruotsi)
Türkçe (turkki)
Tiếng Việt (vietnam)
Українська (ukraina)
Ilmoita käännösongelmasta
"Okonie - Dusza Wód"
W oku czai się ryb przypływ,
Złociste pióra na wodzie migoczą.
Silny okoń, w wodzie ryb król,
Przez fale pływa, pełen waleczności gniew.
Szybki i zwinny, jak strzała w locie,
Wśród trzcin skryty, łapie swoje zdobycie.
Jego piękne łuski, jak szmaragd błyszczą,
Kiedy słońce na nie padnie i odbije się.
Okonie ścigają się na ryby,
Z wytrwałością i siłą morską.
Wężowe ciało pełne mocy,
Wielka drapieżna dusza w jednym stworze.
Kiedy widzę okonia w wodzie tonącego,
Czuję dzikość, wolność, potężną energię.
Bo okonie są symbolem natury dzikiej,
Głęboką tajemnicą, pełną harmonii.
Wędruje okoń w siną dal,
Tam, gdzie ryby rój jest, tam jest jego świat.
Ale choć on sam jest drapieżnikiem,
Niechaj nie zapomni o zasadach etyki.
Niech żagiel wiatr powieje w żaglu okonia,
Kiedy w morze wypływa na polowanie.
Bo choć jest potężny i silny jak wulkan,
W sercu okonia bije delikatne tchnienie.