Gra lepsza od pierwowzoru pod prawie kazdym wzgledem, jednie nie podoba mi sie fakt zrezygnowania z funkcji dyrektora, jaka mogl pelnic wlasciciel naszej firmy po tym, gdy juz sie wystarczajaco rozwinela, a tak to mimo posiadania biznesu generujacego miliardy dochodu rocznie, ten dalej siedzi i programuje gry na rowni z robolami, ktorych wyzyskuje.
Dodatkowo szkoda, ze tworzenie gier na zlecenie innych firm jest w tej czesci tak malo oplacalne.
W jedynce moglismy tak na prawde tworzyc firme, ktora jest tylko studiem "do wynajecia" przez wiekszych wydawcow,
zarabiac glownie na wydawaniu gier dla innych lub kosic gruby papier na oferowaniu najlepszych silnikow w przystepnych cenach. Mam wrazenie, ze w tej czesci zostalo to mocno znerfione i stawia sie o wiele wiekszy nacisk na tworzenie wlasnych gier. Po za tym wszystko jest o wiele lepsze niz w czesci pierwszej, najbardziej podoba mi sie mechanika tworzenia i handlu IP, mozliwosc tworzenia DLC do gier i wykupowanie mniejszych deweloperow lub reaktywowanie tych zamknietych; chociaz jest to tez nieco dziwnie zrobione, bo takie giganty jak odpowiednik Sony, czy Microsoftu da sie wykupic za nieco ponad miliard dolarow, mimo faktu posiadania przez nich konsoli, ktore dominuja caly rynek i na ktorych pewnie zarobili 10x tyle, albo w odwrotnosci - kupno malego, zamknietego studia, o ktorym nikt nie pamieta za 40 milionow.

Gra lepsza od pierwowzoru pod prawie kazdym wzgledem, jednie nie podoba mi sie fakt zrezygnowania z funkcji dyrektora, jaka mogl pelnic wlasciciel naszej firmy po tym, gdy juz sie wystarczajaco rozwinela, a tak to mimo posiadania biznesu generujacego miliardy dochodu rocznie, ten dalej siedzi i programuje gry na rowni z robolami, ktorych wyzyskuje. Dodatkowo szkoda, ze tworzenie gier na zlecenie innych firm jest w tej czesci tak malo oplacalne. W jedynce moglismy tak na prawde tworzyc firme, ktora jest tylko studiem "do wynajecia" przez wiekszych wydawcow, zarabiac glownie na wydawaniu gier dla innych lub kosic gruby papier na oferowaniu najlepszych silnikow w przystepnych cenach. Mam wrazenie, ze w tej czesci zostalo to mocno znerfione i stawia sie o wiele wiekszy nacisk na tworzenie wlasnych gier. Po za tym wszystko jest o wiele lepsze niz w czesci pierwszej, najbardziej podoba mi sie mechanika tworzenia i handlu IP, mozliwosc tworzenia DLC do gier i wykupowanie mniejszych deweloperow lub reaktywowanie tych zamknietych; chociaz jest to tez nieco dziwnie zrobione, bo takie giganty jak odpowiednik Sony, czy Microsoftu da sie wykupic za nieco ponad miliard dolarow, mimo faktu posiadania przez nich konsoli, ktore dominuja caly rynek i na ktorych pewnie zarobili 10x tyle, albo w odwrotnosci - kupno malego, zamknietego studia, o ktorym nikt nie pamieta za 40 milionow.