ติดตั้ง Steam
เข้าสู่ระบบ
|
ภาษา
简体中文 (จีนตัวย่อ)
繁體中文 (จีนตัวเต็ม)
日本語 (ญี่ปุ่น)
한국어 (เกาหลี)
български (บัลแกเรีย)
Čeština (เช็ก)
Dansk (เดนมาร์ก)
Deutsch (เยอรมัน)
English (อังกฤษ)
Español - España (สเปน)
Español - Latinoamérica (สเปน - ลาตินอเมริกา)
Ελληνικά (กรีก)
Français (ฝรั่งเศส)
Italiano (อิตาลี)
Bahasa Indonesia (อินโดนีเซีย)
Magyar (ฮังการี)
Nederlands (ดัตช์)
Norsk (นอร์เวย์)
Polski (โปแลนด์)
Português (โปรตุเกส - โปรตุเกส)
Português - Brasil (โปรตุเกส - บราซิล)
Română (โรมาเนีย)
Русский (รัสเซีย)
Suomi (ฟินแลนด์)
Svenska (สวีเดน)
Türkçe (ตุรกี)
Tiếng Việt (เวียดนาม)
Українська (ยูเครน)
รายงานปัญหาเกี่ยวกับการแปลภาษา
Vanhoina hyvinä aikoina ei ollut mitään vitun denssejä tai muita pikkulasten makunuuskia, vaan tarjolla oli rehellisesti pelkkää Ettanin tai Generalin löysää.
Nuuskatykki oli joka jannun paras kaveri, josta pidettiin hyvää huolta kuin omasta pojasta
Kahden millin tykkeihin törmäsi kaikkialla, mutta todellinen miehen mitta oli "femman ruitta" joka karsi jyvät akanoista.
Jokainen itse tykkinsä tehnyt tiesi, minkälainen vaiva sen tekemiseen meni, sillä aluksi tykki oli aina helvetin jäykkä. Tiukka ja "napsahtava" tykki hajotti nuuskan, tämän leviten pitkin hampaita. Nuuskatykin sisäänajaminen oli pitkä, mutta lopulta palkitseva matka joka saattoi yhteen omistajansa sekö tykkinsä, aivan kuin 700-luvun feodaalisen ajan Japanin samurait ja heidän katanansa.