Install Steam
login
|
language
简体中文 (Simplified Chinese)
繁體中文 (Traditional Chinese)
日本語 (Japanese)
한국어 (Korean)
ไทย (Thai)
Български (Bulgarian)
Čeština (Czech)
Dansk (Danish)
Deutsch (German)
Español - España (Spanish - Spain)
Español - Latinoamérica (Spanish - Latin America)
Ελληνικά (Greek)
Français (French)
Italiano (Italian)
Bahasa Indonesia (Indonesian)
Magyar (Hungarian)
Nederlands (Dutch)
Norsk (Norwegian)
Polski (Polish)
Português (Portuguese - Portugal)
Português - Brasil (Portuguese - Brazil)
Română (Romanian)
Русский (Russian)
Suomi (Finnish)
Svenska (Swedish)
Türkçe (Turkish)
Tiếng Việt (Vietnamese)
Українська (Ukrainian)
Report a translation problem
„Ja - z nim w zgodzie? – Mocium panie,
Wprzódy słońce w miejscu stanie,
Wprzódy w morzu wyschnie woda,
Nim tu u nas będzie zgoda.”
„Od powietrza, ognia, wojny,
I do tego od człowieka,
Co się wszystkim nisko kłania –
Niech nas zawsze Bóg obrania.” (wypowiedź Cześnika)
(Akt II, scena 1)
„Mur naprawia,
Mur graniczny, trzech mularzy
On rozkazał! On się waży!...
Mur graniczny!... Trzech na murze!
Trzech wybiję, a mur zburzę,
Zburzę, zniszczę aż do ziemi!” (wypowiedź Cześnika)
(Akt I, scena 5)
- o uczuciach Wacława i Klary
„Żem kochany,
Że cię kocham nad te ♥♥♥♥♥,
Że przy sobie być pragniemy,
To oboje dobrze wiemy; (...)”
„Widzieć ciebie jedną chwilę,
Potem spędzić godzin tyle
Bez twych oczu, twego głosu –
I mam chwalić hojność losu!” (słowa Wacława)
(Akt I, scena 6)
- niezapomniane kwestie Papkina:
„Ja - z nim w zgodzie? – Mocium panie,
Wprzódy słońce w miejscu stanie,
Wprzódy w morzu wyschnie woda,
Nim tu u nas będzie zgoda.”
„Od powietrza, ognia, wojny,
I do tego od człowieka,
Co się wszystkim nisko kłania –
Niech nas zawsze Bóg obrania.” (wypowiedź Cześnika)
(Akt II, scena 1)
„Mur naprawia,
Mur graniczny, trzech mularzy
On rozkazał! On się waży!...
Mur graniczny!... Trzech na murze!
Trzech wybiję, a mur zburzę,
Zburzę, zniszczę aż do ziemi!” (wypowiedź Cześnika)
(Akt I, scena 5)
- o uczuciach Wacława i Klary
„Żem kochany,
Że cię kocham nad te ♥♥♥♥♥,
Że przy sobie być pragniemy,
To oboje dobrze wiemy; (...)”
„Widzieć ciebie jedną chwilę,
Potem spędzić godzin tyle
Bez twych oczu, twego głosu –
I mam chwalić hojność losu!” (słowa Wacława)
(Akt I, scena 6)
- niezapomniane kwestie Papkina: