กาลครั้งหนึ่งเมื่อฝนจาง
หลังจากเปียกปอนเพียงเพราะออกไปค้นสิ่งที่เส้นผมพราง
ก่อนจะชิมหวานต้องหยิบขมวาง
เก็บความผิดไว้ถมทาง
ไม่ใช่ว่าทุกอย่างตัดสินโดยผลงาน
หากเป็นไอน์สไตน์จะไม่ขายสูตรสงคราม
สมมุติเป็นโคลัมบัสคงมีความสุขกับการหลงทาง

สมมุติได้เป็นเจ้านายเป็นกษัตริย์
ฉันคงไม่มีวันได้เข้าใจคำว่าใช้สอยและจ่ายอย่างประหยัด

หากสมมุติฉันเป็นคิมจองอิล
คงนึกสร้างสวนสนุกมาแทนอาวุธไปทุกทางทิว
เสียงหัวเราะที่สะสมลมตามปลิวคงจะดีกว่าเลือดที่ไหลโป้งลงเป็นdownhill
ให้เสียงปืนแทนด้วยบทกวี

everybody back to you Beverly and be free