Скорошни рецензии на Khagan

8-10-6-9-9-10/10

Mükemmel oyun. Puzzle oyunu diyip geçmeyin oynayın

Bağımlılık yapıyor alın

Titanfall 3 niye yok lan insafsızlar

Hayatımda oynadığım en iyi oyunlardan biri ama bağımlılık yapıyor

Oynayın oynattırın benim için oyunların zirvesi budur.

Sadece sonunu görmek için bile baştan açıp oynarım.

5 gün sonra güncelleme: Sonunu görmek için yeniden oynadım ve bitirdim. Şimdi inceleme yazıyorum.

Metro 2033'ün özgün tarzını klasik aksiyon oyunu mantığıyla harmanlayan bir oyun Last Light. Serinin 2. oyunu olduğu için Metro 2033 spoiler'ları ve karşılaştırmalarıyla dolu bir inceleme olacak.

Not: Bunların tamamı oyunda anlatılmıyor, parça parça gösteriliyor. Okumayıp direkt incelemeye geçerseniz bir şey kaybetmezsiniz.

Metro, yalnızca bir yılda çok değişiyor. 2033'te Artyom tarafından keşfedilen askeri sığınak D6, "henüz yağmalanmamış" olmasından dolayı metroda çok popüler oluyor ve güce aç herkes, yani bütün metro halkı, tarafından merak ediliyor.

Rayh'ın yıllardır devam eden ırkçılık politikasına bizzat "Führer" tarafından son veriliyor ve Rus'un kimseye üstünlüğü olmadığını kabul eden "mükemmel insan" politikasına geçiliyor. Artık ırka göre değil, vücut ölçülerine ve radyasyon seviyesine göre kimlerin yaşamayı hak ettiğine karar veriliyor. Radyasyona maruz kalmış, vücudu deformasyona uğramış, vücudu doğru ölçülerden uzak olan ve genel olarak zayıf olan herkesi eskiden Rus olmayanlara yaptıkları gibi yakıyorlar, ölümüne çalıştırıyorlar. Buna rağmen metroda Rayh'a olan destek keskin bir şekilde artıyor.

Son olarak Metro'da büyük bir salgın yayılıyor. Oldukça ölümcül olan bu virüsün nereden çıktığı bilinmiyor - mu?

Artyom'un hikayesi, Karaderilileri yok etmesinden 1 sene sonra devam ediyor. Patlamalardan kurtulan bir Karadeli olduğunu öğrenen Artyom, ilk oyunda yaptıklarını telafi etmek için tekrar bir yolculuğa çıkıyor. Bu Karaderili hikayesi oyunun en güçlü kısımlarından birisi.

İşin klasik aksiyon oyunu kısmı ise bambaşka. İlk oyunda Artyom'un keşfettiği askeri sığınak D6'nın varlığı metroda yayılıyor ve Albay Miller, bir savaş tehdidiyle karşı karşıya kalıyor. Düşman liderler, hainler, ajanlar derken Artyom'a öldürecek veya bağışlayacak bir sürü "kötü adam" çıkıyor. Bu da Metro serisinin tek seferlik denediği bir konsept. Ne 2033 ne Exodus'ta net bir kötü adam var, ileride de olacak gibi gözükmüyor.

2033'le neredeyse aynı. Yalnızca birkaç ekstra mekanik var ve oyunun sadece birkaç bölümünde kullanılıyorlar.

Oyunun zayıf sayılabilecek yanlarından biri. Gayet güzel bölümler var. Çeşit çeşit mekanlar var. Bunları gerçekten takdir ettim. Ancak bunlar hikaye anlamında boş. Her yerde bir hikaye yaşanıyor ama oyunun büyük bir kısmında yalnız olduğunuz ve Artyom konuşmadığı için pek bir şey anlamıyorsunuz. Artyom ilk oyundakine benzer bir yolculukta ama bu sefer hem hedefini hem de bulunduğu yeri bir şekilde ilk oyundakine göre çok daha iyi biliyor. Bu bilgiler ne yazık ki bizden yine gizli tutuluyor ve ilk oyunun incelemesinde de bahsettiğim durum yaşanıyor. İlerlemek için pusulaya bağımlı kalıyorsunuz.

İlk oyuna göre gelişim de var. Boss savaşları örneğin. Oyunda 4 tane boss savaşı var. Çok kaliteli değiller ama orada duruyorlar işte. Survival modunda oynarsanız doğru düzgün mermi ve filtre olmadan bunlarla savaşırken iyi şanslar :D

Düşman çeşitliliği Metro 2033'ten daha fazla, ancak Redux versiyonda Last Light'ın düşmanları 2033'e eklendiği için bir fark göremezsiniz büyük ihtimalle.

Oyunun sonuna yaklaştıkça daha iyi ve sürükleyici bölümler göreceğinizi belirteyim. Nerede neden olduğunuzu anlamakta yine zorluk çekeceksiniz ama en azından güçlü hikaye anlatımı sizi rahatça oyunun sonuna kadar idare edecek.

Burada anlattıklarımdan sonra 9 puan vermeme şaşırmış olabilirsiniz. Çünkü oyun KISA. Büyük ihtimalle çok sıkılmanıza fırsat kalmadan oynadığınız bölümleri bitireceksiniz.

Oyun çıktıktan 1 sene sonra remastered versiyonu çıkarsa işte böyle oluyor arkadaşlar. Işıklandırma filan gelişmiş sadece. Ama yine de baya iyi gözüküyor.

Dinleyin. Başka diyeceğim bir şey yok. Oyundan daha güzel müzik yapmış adamlar.

Oyunun güçlü bir kısmı daha. Bu atmosfer hissettiriyor.

Bu fiyat şaka mı diye bakıyorum hala. Bu parayla evden bir adım dışarıya çıkamazsınız, alın size Moskova metrosuna kısa yoldan gidiş.

Metro 2033'teki kaliteyi korumayı başarmış adamlar. Grafikleri orijinaline göre çok gelişmemiş olsa da bütün dlc'lerinin dahil olmasıyla kurtarıyor Redux işini de. En büyük sıkıntıları çok kısa olması ve çok bug olması, bazı bölümleri tekrar tekrar oynamanız gerekebilir. Alın oynayın, ne diyeyim.

Bir kıyamet sonrası aksiyon rpg oyunu (Fallout serisini biliyorsanız bir Fallout oyunu da olur) alın, azıcık kovboy teması ve Vegas şehrini ekleyin. Ölümsüz bir kurye de eklerseniz alın size, Fallout: New Vegas! İşin şakası bir yana, uzun uzun inceleme okumak istemiyorsanız şöyle diyeyim: Eğer hikayeli rol yapma oyunlarını seviyorsanız direkt Ultimate Edition'ı alın. İndirimde 10 lira civarı bir fiyatı oluyor ve son kuruşuna kadar hak ediyor. Ama aksiyon istiyorsanız çok acele etmeyin derim.

Kıyamet sonrası Fallout evreninde, Mojave Çölü'ndeki Vegas şehri ve stratejik önemi olan Hoover Barajı üzerinde hak iddia eden farklı gruplar vardır. Bunlar: NCR (Yeni Kaliforniya Cumhuriyeti), Sezar'ın Lejyonu ve Robert House.

Vegas, kıyamet sonrasında bile oldukça önemli bir şehir. Güçlü ekonomisi ve nükleer savaştan çok zarar görmeyen güvenli şehir merkeziyle dünyadaki nadir medeni halklardan birine ev sahipliği yapmaktadır. Eski dünyanın en zeki insanlarından biri olan Robert House ve onun yıllar önce seçtiği üç aile tarafından yönetilmektedir.

NCR, Fallout 1 ve 2'deki olaylar sırasında güçlenerek küçük bir kasabadan büyük bir devlet haline gelmiştir. Robert House henüz Vegas'ı eskisi gibi gerçek, yaşayan, bir şehre dönüştürmekle uğraşırken NCR, Hoover Barajı'nın hala çalışır durumda olduğunu keşfetmiş ve Mojave Çölü'nün barajın da dahil olduğu büyük kısmını himayesine almıştır. Şimdiye kadar barajın ürettiği elektrik Vegas ile NCR arasında bölüştürülse de ne NCR ne de House bu durumun böyle devam edebileceğini düşünmektedir.

Sezar'ın lejyonu, kendine Roma'yı örnek alan ve genel olarak kabilelerden oluşan bir konfederasyondur. Kölelik sistemiyle işlemektedir, halkı asker ve kölelerden oluşur. Yıllar önce Mojave Çölü'ndeki bazı kabile ve çeteleri kendi tarafına çekmeyi başarmış ve barajı NCR'dan almak için başarısız girişiminde bulunmuştur. Birinci Hoover Barajı Savaşı olarak anılan bu girişimin ikincisinin de yolda olduğu açıktır.

Değerlendirme yapmak gerekirse NCR oyundaki en çok özen gösterilen grup olmuş. Haritanın büyük kısmını dolduran NCR karakollarından onlarca farklı yan görev alabiliyorsunuz. Ancak Sezar'ın lejyonu için pek yan görev yok. Oyunun kısa yapım süresi ve düşük bütçesine kurban gittiği çok açık. Ama yine de Sezar'la konuşur ve biraz da araştırma yaparsanız herkesi köle yapmaktan öte bir amaçları olduğunu görebilirsiniz. Ne yazık ki bu amaçlarını oyun içinde hayata geçirdiklerini göremiyoruz, gördükleri herkesi öldürmek veya köle yapmak dışında yaptıkları bir şey yok. Robert House ise gerçekten ilginç bir karakter. Burada ondan çok bahsetmeyeceğim, oyunu oynadıkça keşfetmeniz daha iyi olur.

Bunların dışında daha küçük çaplı kabile, çete ve topluluklar var. Hepsiyle ilgili farklı yan görevler yapabilirsiniz. Yaptıklarınıza göre onların sizin hakkınızda birbirinden farklı fikirleri oluyor. Dost/düşman mantığının çok ötesinde dinamik ve gerçekçi bir sistem var.

Mojave Çölü'nde bulabileceğiniz bazı yoldaşlar var. Hepsinin birbirinden farklı durumlarda aktifleşen kendine özel birer yan görevi var. Oyundaki en güzel görevlerden bazılarını böyle alabileceğinizi belirteyim. Ve tabii ki de dövüşlerde size yardımcı oluyorlar. Doğru silahla aşırı iyi vurdukları ve öldüklerinde tekrar canlandıkları için biraz fazla güçlüler.

Sıradan bir kuryesiniz. Vegas'a götürmeniz gereken önemli bir paket var. Ancak yolda birisi kafanıza sıkıp sizi olduğunuz yere gömüyor. Yakınlardaki bir kasabadan gelen bir robotun şans eseri sizi görmesi ve bir doktora götürmesiyle şans eseri kurtuluyorsunuz. Ama kim olduğunuz ile ilgili hiçbir fikriniz yok. Sadece teslim etmeniz gereken paketi hatırlıyorsunuz. *Çalınan paketi* Paketi geri almak ve intikam almak için Mojave Çölü'nü neredeyse tamamen gezip sizi vuran adamın izlerini takip ediyorsunuz. Mojave'nin her tarafına yayılan bu izlerin sizi Vegas'a götüreceği çok açık. Ve işte asıl oyun o zaman başlıyor, sıradan bir kurye yaklaşan 2. Hoover Barajı Savaşı'nda önemli bir rol oynamaya başlıyor.

Bahsettiğim kurye olarak yukarıda anlattığım büyük gruplardan birinin Mojave Çölü'ne hakim olmasına yardımcı olabilir veya Vegas'ı ele geçirip bütün Mojave'nin lideri olmaya çalışabilirsiniz. Seçtiğiniz gruba ve iyi/kötü anlaştığınız diğer gruplara göre bütün yerleşim yerleri ve yoldaşlar için birbirinden farklı sonlar bulunuyor. Oyunun sonundaki bitiş slaydını izlerken yaptığınız bütün seçimlerin çok önemli olduğunu hissedeceksiniz.

Açık dünyada gezinmek pek eğlenceli değil. Özellikle oyunun ilk 4-5 saatinde bol bol yürüyeceksiniz. Oyunun yürüme hızı aşırı yavaş olduğundan ve haritanın çoğu boşluk olduğundan yürümek çok can sıkıyor. Malum oyun çölde geçtiği için de görecek çok az şey var. Yerleşim yerleri dışında olabildiğince az gezerek direkt olarak görevlere gitmenizi tavsiye ederim. Hatta başarımları önemsemiyorsanız konsoldan yürüme hızını da artırabilirsiniz. Son olarak keşfedebileceğiniz bir sürü ilginç mekan da var. Fallout hayranları için de Vault'lar bulunduğunu belirteyim.

Aslında bu kadar eski bir oyunun grafiklerini ve oynanışını değerlendirmek yanlış. Oyunun baya eski olduğunu mağaza sayfasında görebilirsiniz. Ama oyunu şu anda alıp oynayacaksanız 10 yıl önceki incelemeler pek işinize yaramaz. Yapımcıların affına sığınarak başlıyorum.

Grafikler en başta çok kötü gözükse de zamanla alışılıyor. Oyunda biraz ilerledikten sonra aklınıza bile gelmiyor grafiklerin kötülüğü.

Oynanış bence baya kötü. Mermiler çok fazla sekiyor, geleceğin gelişmiş silahlarının daha iyi olmasını beklerdim. :/ Vuruş hissi yok denebilir. Yalnızca düşmanın bir uzvu koptuğunda (koparmak için biraz uğraşmak gerekiyor) veya tamamen öldürdüğünüzde vuruş hissi tatmin edici seviyede oluyor. Hakkını vermeden geçmeyelim, ölen düşmanların patlaması gerçekten çok hoş.

Bir karakterle diyaloğa girdiğinizde çok fazla diyalog seçeneği çıkıyor. Hatta bazen aşağı kaydırırken kaybolabilirsiniz. Genel olarak çok güzel yazılmışlar. Bazen güldürüyor, düşündürüyor.

Oyunda SPECIAL, skill ve perk olarak 3 çeşit yetenek sistemi var. Üçü de farklı durumlarda işinize yarayabiliyor.

SPECIAL, 10 üzerinden bir sayı ile belirtiliyor ve karakter yaratma ekranından sonra artırmak biraz zor. Özel kıyafetler veya biraz pahalı fiyatlara alabildiğiniz çiplerle artırabiliyorsunuz. Hepsinin oyuna farklı etkileri var. Örneğin zekanızı çok düşük tutarsınız bazı karakterle gerçekten aptal gibi konuşabiliyorsunuz.

Skill'ler, her seviye atladığınızda artırılabiliyor ve genel olarak oynanış tarzınızı belirliyor. Eğer yakın dövüşe yüklenirseniz ateşli silahlarda zorlanabilirsiniz. Oyunu oynarken konuşma skill'ine ağırlık vermenizi tavsiye ederim. Sıkıcı aksiyon kısımlarından kaçınarak oyundan çok daha fazla keyif alacaksınız. Uyarayım, bazı durumlarda fazla güçlü oluyor.

Perk'ler, birkaç seviyede bir alınabiliyor. Bazı skill'lerinizi boostlayabilir veya çok spesifik yetenekler almak için kullanabilirsiniz. Oyuna hoş bir çeşitlilik ekliyor.

Oyunun Ultimate Edition'ında 4 adet ana eklenti var. Hepsinin birbirinden güzel hikayeleri olsa da kötü görev tasarımı ve ana oyunun da geneline yayılmış hantal oynanış yüzünden çok eğlenceli değiller. Yapımcılara kızmıyorum, çok zor şartlarda yapılmalarına rağmen harika hikayeli eklentiler çıkmış ortaya. Kesinlikle oynamanızı öneririm. Diyalog ve oynanış çeşitliliğini çok üst çıtaya taşıyor bazıları. Zaten sudan ucuz neredeyse oyun. :D

Hikaye ve seçimlerinizin oyuna etkisi açısından bir şaheser. Ancak bir aksiyon oyunu olarak günümüzde, hatta çıktığı yıl için bile, çok zayıf bir oyun. Bütün kusurlarına rağmen 85 üstü bir puanı hak ettiğine inanıyorum.

Ryse: Son of Rome, alternatif bir Roma İmparatorluğu'nda geçen çizgisel bir aksiyon oyunu. Oyunun her artısını ve eksisini kısaca anlatmaya çalıştım.

Ana karakter Marius adlı genç bir Romalı asker. Ailesini ziyarete geldiğinde olan birkaç talihsiz olay yüzünden Britonlardan nefret ediyor. Roma ordusunun Britanya seferlerine katılarak intikam almaya - öldürebildiği kadar Briton öldürmeye - karar veriyor ve yeteneğiyle Roma ordusu içinde hızla yükselmeye başlıyor.

Açıkçası ben hikayeyi beğendim. Biraz klişe ve tahmin edilebilir olsa da oyunun en iyi kısımlarından biri olmayı başarıyor. Ama keşke bölümler arası çıkan ara sahnelerden fazlası olsaymış. Ara sahnelerin uzunluğu ve kalitesi gayet tatmin edici olsa da fazlasını görmek isterdim.

Oyunun grafikleri gerçekten çok başarılı. Yeni çıkmış bir oyun gibi gözüküyor. Animasyonlarsa ayrı bir şahane, oyunu hantallaştırsa da görsel bir şölen sunuyor.

Oynanışı da en sona bıraktım, çünkü oynanış oyunun en kötü kısmı.

Klasik bir kılıçlı dövüş oyunundan bekleyeceğiniz her şey var. Onun dışında birkaç tane de fantastik yeteneğiniz var. Adrenalin kullanarak zamanı yavaşlatabiliyor veya bir düşmanın canını yeterince azalttıysanız "infaz" yapabiliyorsunuz. İnfaz ettiğiniz düşmanlar birkaç güzel animasyonla ölüyor, bazılarının kafaları bile kopuyor. Gerçekten bu animasyonlara iyi çalışmışlar.

Bir komutan olarak askerlerinize liderlik ettiğiniz bölümler de var. Ama genellikle askerlere yalnızca ne tarafa saldıracaklarını söyleyebiliyorsunuz. Diğer tarafı da sizin tek başınıza tutmanız gerekiyor. Oyuna çok fazla şey eklediğini söyleyemeyeceğim.

Eğer oynanışın neden kötü olduğun anlamadıysanız anlatayım. Animasyonlar ne kadar güzel olsa da gerçekten bir şey başardığınız hissettiremiyor. Ayrıca aksiyon gerçekten çok hantal. Oyunun başlarında iyi gibi gelse de ilerledikçe yavaşlıyor. İnfazlar da oyunun başında "Vay be!" dedirtse de sonraları sıkmaya başlıyor. Bunun en büyük sebebi yavaş çekim ara sahnelerle oyunu sürekli bölmesi ve infazı becerememenizin adamın ölmesini engellememesi. İnfazda hata yaparsanız sadece çok da önemli olmayan yetenek puanlarından daha az kazanıyorsunuz. Yani, bir yerden sonra hangi tuşa bastığınızın pek bir önemi olmuyor ve oyunu adeta "izlemeye" başlıyorsunuz.

Oyun aslında güzel. Gerçekten emek harcamışlar. Ama bu emek oyunun oyun kısmından çok diğer kısımlarına gitmiş. Sanki adamlar film yapmak istemiş de silah zoruyla oyun yaptırmışlar gibi. Ama yine de kaliteli bir iş çıkmış. Hikayesi, hatta sırf grafikleri için bile oynanabilir. İndirimde 5 lira civarı bir fiyatı oluyor, aksiyon oyunlarını seviyorsanız kaçırmayın derim.