Postal 3 to bez cienia przesady okropny chłam, jednak nie za sprawą zmiany klimatu z psychodelicznego na stricte komediowy, nie przez zmianę charakteru i głosu głównego bohatera, nie przez zmianę formuły na grę liniową. Nie, absolutnie nie. Już nawet dwie pierwsze części Postala odbiegały od siebie pod względem gameplayu jak i klimatu. Więc co poszło nie tak w trójce? Nie przesadzę mówiąc, że nie zagrało tu absolutnie wszystko poza soundtrackiem. Gra przechodziła przez absolutnie piekło w procesie jej tworzenia. Chciwość twórców, kryzyz ekonomiczny, okropne traktowanie pracowników przez Akellę, a także brak dostępu do gry przez Running with Scissors, czyli twórców Postala 1 i 2 przyczyniło się do wydania śmierdzącego, okropnego, parszywego i gnijącego chłamu, który zainfekował komputery graczy swego czasu swoją niezwykle odpychającą obecnością.
Wszystko zaczyna się od momentu poznania fabuły, której tutaj dosłownie nie ma. Tak, postal 1 i 2 również jej nie miał, jednak wszystko tam miało swój ciąg przyczynowo skutkowy, a tutaj? Koleś najpierw chce znaleźć paliwo do swojego wozu w mieście Catharsis, potem dołącza do jednej z frakcji, odwala za nie kompletnie randomowe zadania, a potem ucieka z miasta magicznie mając już swoje wyśnione paliwo.
Gameplay, który został nam zaserwowany jest niewiarygodnie ZŁY. Do stworzenia go Akella musiała podpisywać coraz to kolejne pakty z istotami piekielnymi, bo nie wierzę, po prostu nie wierzę, że jest inny sposób na wytłumaczenie stanu tego aspektu gry. Misje, które przyjdzie nam wykonywać są jednymi z najgorszych, absolutnie, NAJGORSZYCH misji, jakich doświadczymy w świecie growym. Żadna z misji nie jest powiązana ze sobą, każda jest źle zaprojektowana od samego rdzenia. Koleś wykonuje coraz to kolejne zadania bez ANI JEDNEGO zabawnego gagu. Naprawdę! Misje nie prowadzą do ani jednej zabawnej konkluzji tak jak to było w Postal 2. W Postal 3 absolutnie każda misja jest nudna, żadna nie jest urozmaicona pomimo liniowości.
Do gry został dodany też uwaga, SYSTEM KARMY. I tu muszę przyznać twórcom koronę, bo udało im się osiągnąć najgorszy system karmy, jaki widziałem w swoim życiu. Zacznijmy od tego, że w grze występuje możliwość wyboru ścieżki. Możemy dołączyć do lokalnej policji, albo do gangu ekologów. Wybór tego pierwszego jest największym błędem, jaki możecie popełnić. To właśnie ścieżka sprawiedliwości zaoferuje nam najgorsze misje przepełnione nudą. Swoją drogą, pamiętacie systemy karmy z jakichkolwiek innych gier? Tam przecież można było go odnawiać wszelkimi sposobami. W Postalu 3 twórcy zapewne podczas projektowania rzucali do programistów kolejne bezsensowne propozycje, by tylko się odczepili i dali im dalej grać w grę pod tytułem "Wyłów jabłko zębami z wiadra rzadkich odchodów" i dzięki temu karmy w grze nie da się w żaden sposób odnowić, jeżeli popełniliśmy jakiś błąd. Do tego, aby osiągnąć good ending nie możemy swobodnie zabijać ludzi, nawet jeżeli bierzemy tu pod uwagę CHOLERNYCH TERRORYSTÓW. Co to oznacza? Oznacza to, że nasz arsenał ogranicza się do paralizatora, miotacza pierdów i gazu pieprzowego. Niesamowite ograniczenie arsenału przyczynia się do jeszcze bardziej spotęgowanej nudy podczas użerania się z tym fatalnym już tytułem.
Nawet jeżeli dostaniemy możliwość korzystania z całego arsenału, to i tak jest on kompletnie bezużyteczny. Bronie do walki wręcz nigdy nie trafiają czegokolwiek, są nieporęczne i nigdy nie mamy potrzeby, by z nich korzystać przez ich popsute działanie. Bronie palne są równie zbyteczne. Zaczynając od wyłącznie teoretycznego celownika, przez masakryczny odrzut, a kończąc na ich wątpliwym działaniu. Do teraz nie wiem, dlaczego strzelanie LPM z wyrzutni rakiet powoduje moją własną autodestrukcję.
Walka nigdy nie będzie dla nas czymś przyjemnym, podczas niej jedynego, czego będziemy pragnąć to odbezpieczyć granat mając go we własnym tyłku i nie mówię tu o zrobieniu tego w świecie wirtualnym. Cały ekran zaśmiecony jest różnymi, powodującymi mdłości efektami. Blur występuje cały czas, sprint powoduje trzęsienie się ekranu, strzelanie powoduje trzęsienie się ekranu, otrzymywany dmg również powoduje trzęsienie się ekranu, bugi powoduję trzęsienie się ekranu, normalnie wszystko trzęsie i zasłania nam ekran przez cały czas trwania gry. Fatalne bronie już omówiłem, ale sytuacji nie broni tragiczne AI. W życiu nie spotkałem się z gorszym AI w grach i nawet nie wiem od czego zacząć. Pola bitwy dwóch stron konfliktu to w istocie bieg po całej mapie i strzelanie z losowych miejsc, postacie nie kryją się przed ostrzałem, czasem w ogóle nie strzelają, eskortowani NPC blokują się na ścianach, czasami w ogóle nie chodzą. Wszyscy wbiegają nam pod celownik i wiele razy miałem ochotę wyrzucić mój komputer z okna przez to.
Jednak największym grzechem gry jest jej stan techniczny. Nawet w 2024 roku gra jest zwyczajnie niegrywalna. FPSy potrafią spaść ze 100 do 15 w scenach akcji. Optymalizacja to dno. Gra crashuje się w losowych momentach, czasami wymusza nawet restart komputera. Przerywniki filmowe się nagle urywają, albo audio z nich i z gry nachodzą na siebie. NPCty utrudniają ukończenie misji, bo przestają współpracować. Wszystko to powoduje ataki wściekłości i niekontrolowanych tendencji ludobójczych u osoby grającej.
Wiecie, Postal 1 i 2 nie były idealnymi grami, miały swoje wady mimo zadowalającej formuły gry, ale Postal 3? Postal 3 to istne apogeum miernoty, eksplozja tamy broniącej przed oceanami szamba. I przysięgam, przysięgam na swoją rękę, nogę, kroczę, głowę, psa i śpiącego pod pacyfikiem cthulu, że Akella, ta obrzydliwa Akella, razem ze swoimi rodzinami do końca swoich dni szorować będzie pokłady zatopionych statków paznokciami. Postal 3 to przykład gry absolutnie fatalnej i mam nadzieję, mam do cholery nadzieję, że nigdy nie powstanie kolejna tak bardzo okropna odsłona tej serii jak Postal 3.