Recent reviews by emperor arcana

You can drive a mentally deranged girl to cliff.









Insane!

𝘗𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢 4 𝘪𝘴 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘪𝘳𝘴𝘵 𝘨𝘢𝘮𝘦 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘯𝘵𝘳𝘰𝘥𝘶𝘤𝘦𝘴 𝘵𝘩𝘦 𝘵𝘦𝘳𝘮 -𝘺𝘰𝘶 𝘢𝘳𝘦 𝘱𝘳𝘰𝘣𝘢𝘣𝘭𝘺 𝘧𝘢𝘮𝘪𝘭𝘪𝘢𝘳 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘪𝘵 𝘪𝘧 𝘺𝘰𝘶'𝘷𝘦 𝘱𝘭𝘢𝘺𝘦𝘥 𝘗𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢 5- "𝘧𝘢𝘤𝘪𝘯𝘨 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘵𝘳𝘶𝘦 𝘴𝘦𝘭𝘧", 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘤𝘰𝘯𝘤𝘦𝘱𝘵 𝘪𝘴 𝘴𝘱𝘳𝘦𝘢𝘥 𝘵𝘩𝘳𝘰𝘶𝘨𝘩 𝘵𝘩𝘦 𝘸𝘩𝘰𝘭𝘦 𝘨𝘢𝘮𝘦.

BRIEF STORY:
•𝘛𝘩𝘦 𝘨𝘢𝘮𝘦 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘵𝘴 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘵𝘩𝘦 𝘗𝘳𝘰𝘵𝘢𝘨𝘰𝘯𝘪𝘴𝘵 𝘮𝘰𝘷𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘦𝘮𝘱𝘰𝘳𝘢𝘳𝘪𝘭𝘺 𝘵𝘰 𝘐𝘯𝘢𝘣𝘢 𝘛𝘰𝘸𝘯 𝘵𝘰 𝘩𝘪𝘴 𝘥𝘦𝘵𝘦𝘤𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘶𝘯𝘤𝘭𝘦 𝘥𝘶𝘦 𝘵𝘰 𝘩𝘪𝘴 𝘧𝘢𝘮𝘪𝘭𝘺'𝘴 𝘸𝘰𝘳𝘬 𝘢𝘣𝘳𝘰𝘢𝘥. 𝘛𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘪𝘴 𝘢 𝘳𝘶𝘮𝘰𝘳 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘴𝘱𝘳𝘦𝘢𝘥 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘵𝘰𝘸𝘯 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘵𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘦𝘹𝘪𝘴𝘵𝘴 𝘢 𝘤𝘩𝘢𝘯𝘯𝘦𝘭 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘣𝘳𝘰𝘢𝘥𝘤𝘢𝘴𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘥𝘶𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘧𝘰𝘨𝘨𝘺 𝘥𝘢𝘺𝘴 𝘰𝘯 𝘮𝘪𝘥𝘯𝘪𝘨𝘩𝘵, 𝘢𝘯𝘥 𝘢 𝘴𝘪𝘭𝘩𝘰𝘶𝘦𝘵𝘵𝘦 𝘰𝘧 𝘢 𝘤𝘦𝘳𝘵𝘢𝘪𝘯 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯 𝘢𝘱𝘱𝘦𝘢𝘳𝘴. 𝘈𝘧𝘵𝘦𝘳 𝘢 𝘸𝘩𝘪𝘭𝘦, 𝘦𝘯𝘥 𝘰𝘧 𝘧𝘰𝘨 𝘢𝘯𝘥 𝘳𝘢𝘪𝘯𝘺 𝘥𝘢𝘺𝘴 𝘤𝘰𝘮𝘦 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯 𝘰𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘛𝘝 𝘪𝘴 𝘮𝘶𝘳𝘥𝘦𝘳𝘦𝘥 𝘵𝘳𝘢𝘨𝘪𝘤𝘢𝘭𝘭𝘺. 𝘚𝘰𝘮𝘦 𝘵𝘪𝘮𝘦 𝘭𝘢𝘵𝘦𝘳, 𝘸𝘦 𝘭𝘦𝘢𝘳𝘯 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘵𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘪𝘴 𝘢 𝘴𝘦𝘳𝘪𝘢𝘭 𝘬𝘪𝘭𝘭𝘦𝘳 𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘵𝘰𝘸𝘯 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘮𝘺𝘴𝘵𝘦𝘳𝘪𝘰𝘴𝘭𝘺 𝘬𝘪𝘭𝘭 𝘱𝘦𝘰𝘱𝘭𝘦 𝘥𝘶𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘧𝘰𝘨𝘨𝘺 𝘥𝘢𝘺𝘴. 𝘋𝘦𝘵𝘦𝘳𝘮𝘪𝘯𝘦𝘥 𝘵𝘰 𝘪𝘯𝘷𝘦𝘴𝘵𝘪𝘨𝘢𝘵𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘤𝘢𝘴𝘦 𝘧𝘶𝘳𝘵𝘩𝘦𝘳, 𝘰𝘶𝘳 𝘴𝘲𝘶𝘢𝘥 𝘥𝘦𝘤𝘪𝘥𝘦 𝘵𝘰 𝘧𝘰𝘭𝘭𝘰𝘸 𝘵𝘩𝘦 𝘭𝘦𝘢𝘥𝘴 𝘵𝘩𝘦 𝘔𝘪𝘥𝘯𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘊𝘩𝘢𝘯𝘯𝘦𝘭. 𝘋𝘶𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺 𝘸𝘦 𝘸𝘪𝘵𝘯𝘦𝘴𝘴 𝘰𝘶𝘳 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥𝘴 𝘤𝘰𝘯𝘧𝘳𝘰𝘯𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘩𝘦𝘪𝘳 𝘴𝘦𝘭𝘷𝘦𝘴, 𝘸𝘩𝘪𝘤𝘩 𝘮𝘦𝘢𝘯𝘴 𝘵𝘩𝘦𝘪𝘳 𝘚𝘩𝘢𝘥𝘰𝘸 𝘷𝘦𝘳𝘴𝘪𝘰𝘯𝘴, 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦𝘯 𝘵𝘩𝘦𝘪𝘳 𝘗𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢𝘴.

MUSIC:
•𝘋𝘰𝘯'𝘵 𝘯𝘦𝘦𝘥 𝘵𝘰 𝘵𝘢𝘭𝘬 𝘮𝘶𝘤𝘩 𝘰𝘯 𝘮𝘶𝘴𝘪𝘤. 𝘓𝘪𝘴𝘵𝘦𝘯 "𝘏𝘦𝘢𝘷𝘦𝘯", 𝘢𝘯𝘥 𝘺𝘰𝘶'𝘭𝘭 𝘨𝘦𝘵 𝘮𝘦.

DESIGN:
•𝘊𝘩𝘢𝘳𝘢𝘤𝘵𝘦𝘳 𝘥𝘦𝘴𝘪𝘨𝘯𝘴 𝘢𝘳𝘦 𝘶𝘯𝘪𝘲𝘶𝘦 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘲𝘶𝘢𝘥 𝘥𝘺𝘯𝘢𝘮𝘪𝘤 𝘪𝘴 𝘴𝘰 𝘸𝘦𝘭𝘭 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘵 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘴 𝘺𝘰𝘶 𝘧𝘦𝘦𝘭 𝘭𝘪𝘬𝘦 𝘺𝘰𝘶'𝘳𝘦 𝘢 𝘱𝘢𝘳𝘵 𝘰𝘧 𝘪𝘵.
•𝘛𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘮𝘢𝘺 𝘦𝘹𝘪𝘴𝘵 𝘴𝘰𝘮𝘦 𝘵𝘸𝘪𝘴𝘵𝘴 𝘰𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘣𝘢𝘤𝘬𝘴𝘵𝘰𝘳𝘪𝘦𝘴 𝘢𝘯𝘥 "𝘵𝘩𝘦 𝘵𝘳𝘶𝘦 𝘴𝘦𝘭𝘧" 𝘰𝘧 𝘴𝘰𝘮𝘦 𝘤𝘩𝘢𝘳𝘢𝘤𝘵𝘦𝘳𝘴.
•𝘛𝘩𝘦 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢 𝘤𝘰𝘯𝘤𝘦𝘱𝘵 𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘨𝘢𝘮𝘦 𝘪𝘴 𝘧𝘰𝘤𝘶𝘴𝘦𝘥 𝘢𝘳𝘰𝘶𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘑𝘢𝘱𝘢𝘯𝘦𝘴𝘦 𝘮𝘺𝘵𝘩𝘰𝘭𝘰𝘨𝘺 𝘢𝘯𝘥 𝘩𝘪𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺. (𝘛𝘰𝘮𝘰𝘦, 𝘐𝘻𝘢𝘯𝘢𝘨𝘪, 𝘑𝘪𝘳𝘢𝘪𝘺𝘢 𝘦𝘵𝘤.)
•𝘋𝘶𝘯𝘨𝘦𝘰𝘯 𝘥𝘦𝘴𝘪𝘨𝘯𝘴 𝘢𝘳𝘦 𝘭𝘪𝘯𝘦𝘢𝘳 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘰𝘰 𝘣𝘰𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘰 𝘦𝘹𝘱𝘭𝘰𝘳𝘦. (𝘛𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘪𝘴 𝘯𝘰𝘵𝘩𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘰 𝘦𝘹𝘱𝘭𝘰𝘳𝘦)

MECHANICS:
•𝘐𝘵 𝘧𝘦𝘦𝘭𝘴 𝘷𝘦𝘳𝘺 𝘨𝘦𝘯𝘦𝘳𝘪𝘤 𝘮𝘶𝘤𝘩 𝘭𝘪𝘬𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘮𝘰𝘴𝘵 𝘵𝘶𝘳𝘯-𝘣𝘢𝘴𝘦𝘥 𝘙𝘗𝘎𝘴.
•𝘛𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘦𝘹𝘪𝘴𝘵 𝘮𝘶𝘭𝘵𝘪𝘱𝘭𝘦 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢 𝘧𝘶𝘴𝘪𝘰𝘯 𝘮𝘦𝘵𝘩𝘰𝘥𝘴 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘤𝘳𝘦𝘢𝘵𝘦𝘴 𝘴𝘱𝘦𝘤𝘪𝘢𝘭 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢𝘴 𝘣𝘦𝘴𝘪𝘥𝘦𝘴 𝘯𝘰𝘳𝘮𝘢𝘭 𝘵𝘸𝘰 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢 𝘧𝘶𝘴𝘪𝘰𝘯𝘴 (𝘛𝘩𝘳𝘦𝘦/𝘍𝘰𝘶𝘳/𝘍𝘪𝘷𝘦 𝘗𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢 𝘍𝘶𝘴𝘪𝘰𝘯𝘴.)
•𝘐𝘯 𝘴𝘰𝘮𝘦 𝘴𝘪𝘵𝘶𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯𝘴, 𝘸𝘩𝘪𝘭𝘦 𝘤𝘦𝘳𝘵𝘢𝘪𝘯 𝘵𝘸𝘰 𝘤𝘩𝘢𝘳𝘢𝘤𝘵𝘦𝘳 𝘢𝘳𝘦 𝘰𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘵𝘦𝘢𝘮, 𝘪𝘯 𝘴𝘰𝘮𝘦 𝘳𝘢𝘯𝘥𝘰𝘮 𝘵𝘪𝘮𝘦 𝘵𝘩𝘦𝘺 𝘦𝘹𝘦𝘤𝘶𝘵𝘦 𝘢 𝘧𝘰𝘭𝘭𝘰𝘸 𝘶𝘱 𝘢𝘵𝘵𝘢𝘤𝘬 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘩𝘢𝘴 𝘢 𝘴𝘱𝘦𝘤𝘪𝘢𝘭 𝘢𝘯𝘪𝘮𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯.
•𝘛𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘢𝘳𝘦 𝘴𝘰𝘮𝘦 𝘢𝘪𝘭𝘮𝘦𝘯𝘵𝘴 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘧𝘦𝘦𝘭𝘴 𝘭𝘪𝘬𝘦 𝘢 𝘵𝘰𝘳𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘥𝘶𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘩𝘦 𝘱𝘭𝘢𝘺𝘵𝘩𝘳𝘰𝘶𝘨𝘩. 𝘛𝘩𝘦 𝘨𝘢𝘮𝘦 𝘪𝘴 𝘢𝘭𝘳𝘦𝘢𝘥𝘺 𝘵𝘰𝘰 𝘩𝘢𝘳𝘥 𝘧𝘰𝘳 𝘢 𝘤𝘢𝘴𝘶𝘢𝘭 𝘱𝘭𝘢𝘺𝘦𝘳, 𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘰𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘯𝘰𝘳𝘮𝘢𝘭 𝘥𝘪𝘧𝘧𝘪𝘤𝘶𝘭𝘵𝘺.
•𝘛𝘩𝘦 𝘳𝘦𝘴𝘵 𝘪𝘴 𝘱𝘳𝘦𝘵𝘵𝘺 𝘮𝘶𝘤𝘩 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘢𝘮𝘦. 𝘠𝘰𝘶 𝘩𝘪𝘵 𝘢𝘯 𝘦𝘯𝘦𝘮𝘺 𝘢𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦𝘺 𝘩𝘪𝘵 𝘺𝘰𝘶. 𝘠𝘰𝘶 𝘤𝘢𝘯 𝘩𝘪𝘵 𝘸𝘦𝘢𝘬𝘯𝘦𝘴𝘴𝘦𝘴, 𝘱𝘦𝘳𝘧𝘰𝘳𝘮 𝘢𝘭𝘭-𝘰𝘶𝘵 𝘢𝘵𝘵𝘢𝘤𝘬 𝘦𝘵𝘤.

CRITIQUE:
•𝘜𝘯𝘭𝘪𝘬𝘦 𝘗3𝘍𝘌𝘚 𝘰𝘳 𝘗5 𝘙𝘰𝘺𝘢𝘭, 𝘵𝘩𝘦 𝘢𝘥𝘥𝘪𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺 𝘪𝘴 𝘯𝘰𝘵 𝘴𝘢𝘵𝘪𝘴𝘧𝘺𝘪𝘯𝘨 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘢𝘭𝘭. 𝘛𝘩𝘦 𝘮𝘢𝘪𝘯 𝘳𝘦𝘢𝘴𝘰𝘯 𝘪𝘴 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘤𝘩𝘢𝘳𝘢𝘤𝘵𝘦𝘳 𝘥𝘦𝘷𝘦𝘭𝘰𝘱𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘰𝘧 𝘔𝘢𝘳𝘪𝘦. 𝘍𝘪𝘯𝘦, 𝘩𝘦𝘳 𝘱𝘰𝘦𝘮𝘴 𝘸𝘦𝘳𝘦 𝘧𝘶𝘯𝘯𝘺 𝘢𝘵 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘪𝘳𝘴𝘵 𝘱𝘭𝘢𝘤𝘦, 𝘴𝘩𝘦 𝘪𝘴 𝘤𝘶𝘵𝘦 𝘢𝘯𝘥 𝘧𝘶𝘯 𝘵𝘰 𝘴𝘱𝘦𝘯𝘥 𝘵𝘪𝘮𝘦 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘦𝘵𝘤. 𝘦𝘵𝘤. 𝘏𝘰𝘸𝘦𝘷𝘦𝘳, 𝘸𝘩𝘪𝘭𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘱𝘭𝘢𝘺𝘵𝘩𝘳𝘰𝘶𝘨𝘩 𝘩𝘦𝘳 𝘳𝘰𝘭𝘦 𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺 𝘪𝘴 𝘱𝘰𝘪𝘯𝘵𝘭𝘦𝘴𝘴. 𝘈𝘧𝘵𝘦𝘳 75% 𝘰𝘧 𝘵𝘩𝘦 𝘨𝘢𝘮𝘦, 𝘴𝘩𝘦 𝘪𝘴 𝘥𝘳𝘢𝘨𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘩𝘦 𝘸𝘩𝘰𝘭𝘦 𝘤𝘰𝘯𝘤𝘦𝘱𝘵 𝘧𝘳𝘰𝘮 "𝘩𝘪𝘨𝘩 𝘴𝘤𝘩𝘰𝘰𝘭 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥𝘴 𝘴𝘰𝘭𝘷𝘪𝘯𝘨 𝘮𝘺𝘴𝘵𝘳𝘪𝘦𝘴" 𝘵𝘰 𝘮𝘺𝘴𝘵𝘪𝘤 𝘢𝘯𝘥 , 𝘢 𝘮𝘢𝘯𝘥 𝘩𝘦𝘳 𝘥𝘶𝘯𝘨𝘦𝘰𝘯 𝘸𝘢𝘴 𝘣𝘰𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘢𝘴 𝘩𝘦𝘭𝘭. 𝘕𝘦𝘷𝘦𝘳𝘵𝘩𝘦𝘭𝘦𝘴𝘴, 𝘪𝘵 𝘥𝘰𝘦𝘴 𝘯𝘰𝘵 𝘳𝘶𝘪𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺𝘭𝘪𝘯𝘦 𝘢𝘯𝘥 𝘢𝘥𝘥𝘴 𝘦𝘹𝘵𝘳𝘢 𝘱𝘭𝘢𝘺𝘵𝘪𝘮𝘦 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘦 𝘨𝘢𝘮𝘦.


𝘗𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘢 4 𝘩𝘢𝘴 𝘢 𝘴𝘱𝘦𝘤𝘪𝘢𝘭 𝘱𝘭𝘢𝘤𝘦 𝘧𝘰𝘳 𝘮𝘦, 𝘢𝘯𝘥 𝘐 𝘢𝘸𝘢𝘪𝘵 𝘢 𝘳𝘦𝘮𝘢𝘬𝘦 𝘧𝘰𝘳 𝘪𝘵 𝘵𝘰𝘰.

𝘈𝘭𝘭 𝘩𝘢𝘪𝘭 𝘵𝘰 𝘕𝘢𝘰𝘵𝘰 𝘚𝘩𝘪𝘳𝘰𝘨𝘢𝘯𝘦, 𝘵𝘩𝘦 𝘈𝘤𝘦 𝘋𝘦𝘵𝘦𝘤𝘵𝘪𝘷𝘦.

9/10

sussy baka

bir oyun bundan iyi olamazdı. bi kere hikayesi çok sürükleyici. bırakamıyorum oynamayı... oynanış zaten onun karşısında boynum kıldan ince grafikler süper ama karakterlerin kıyafetli versiyonlarında daha çok dekolte olması daha iyi olabilirdi oradan 1 puanını kırdım.

Danganronpa 2: Goodbye Despair, Danganronpa serisinin 2. oyunudur ve ilk oyun ile direk bağlantısı vardır. Oynamadan önce ilk oyunu kesinlikle oynamalısınız aksi taktirde hikayeden kopabilirsiniz.


DR2, fikrimce hikayesi ve karakterleri en iyi olan Danganronpa oyunudur. Hikaye Hajime Hinata adlı yeteneğini bilmeyen,hatırlamayan bir çocuğun Hope's Peak Lisesinden içeri girmesiyle başlıyor. Karanlığın ortasında karşısında bir kapı beliriyor ve içeri girdiğinde diğer öğrencilerle karşılaşıyor. Birkaç konuşma faslının ardından işler sanki bir hayal aleminde gibi saçmalaşıyor. Monokuma'ya oldukça benzeyen tombul bir tavşan geliyor. Elindeki asa ile bir çocuk masalı edasıyla büyü yapıyor ve işler daha da garipleşiyor. Sınıfın duvarları yıkılıyor ve öğrenciler kendilerini tropik bir adanın kıyısında buluyorlar. Çocuklar ne olduğuna anlam veremezken adanın etrafına dağılıyorlar ve hikaye sonra tanışma faslına geçiyor. Tanışma faslının ardından öğrenciler ada meydanında toplanıyor ve herkesin beklediği Monokuma geliyor. Sonrasında da herkesin bildiği şeyler, öğrenciler ölüm oyununa sürükleniyorlar ve hikaye gelişiyor.

Oynanışa gelirsek, ilk oyunun üzerine eklenerek bir şeyler yapılmaya çalışılmış. Truth bulletlerimizin yanında bir de truth bladelerimiz var. Karakterler trial'ın gidişatına göre söylenenlere karşıt argüman üretebiliyorlar ve artık trial esnasında söylenenleri destekleyebileceğimiz bir opsiyon da var. Trial'daki mavi yazılara fırlatılan mermiler o düşünceye katıldığımızı gösteriyor. Bu mekanikleriyle ilk oyundan oldukça gelişmiş bir oynanışa sahip olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.

Bütün bunlarla birlikte bir visual novel tutkunuysanız tercih etmeniz gereken oyunların başında geliyor Danganronpa serisi (hayran kitlesi her ne kadar nefretlik olsa da...).

Danganronpa V3, Danganronpa serisinin son oyunudur. Direk resmi reel son ama ne son. Bitmesi gerektiği gibi mi bitti bilmiyorum ama ana hikaye ile gram alakası olmayan bir son yapmışlar. Plot twist ve 4. duvarı yıkma üzerine kurulu bir son olmuş.


Hikaye bildiğimiz Danganronpa evreninden yıllar sonra geçiyor anladığım kadarıyla. Çok bahsetmek istemiyorum hikayeden çünkü oyun içinde size anlamlı gelen ve bağdaştırmaya çalıştığınız her şeyin hikayenin sonunda hiçbir anlamının olmadığını göreceksiniz.
Hikaye Kaede Akamatsu adlı genç bir kızın bir dolapta uyanıp etrafındaki diğer insanlarla olanları anlamaya çalışmasıyla başlıyor ve sonrasını da biliyorsunuz zaten, Monokuma gelir öğrencileri ölüm oyununa zorlar falan filan. Klasik şeyler.
Oynanışa gelirsek trial'lardaki eventler çeşitlendirilmiş ve gayet de tatmin ediciler önceki oyunlara göre. Karakter modellerinin, efektlerin ve oyunun genel görüntü kalitesinin önceki oyunlara göre kat be kat arttığını söyleyebilirim. Fakat PC sürümünde büyük bir problem var ki bu ölümcül problem oyunu bazı zamanlar oynanmaz hale getiriyordu. Bazı tıklamaları saymıyor ve bazen gecikmeli algılıyor. Katlanırsanız gayet iyi yardırırsınız.


Fandom kitlesi illet ve nefretlik bir oyun serisi fakat bende yeri büyüktür. Karakterlerin hepsi renkli fakat serinin son oyununa tutkunu değilseniz pek de girişmenize gerek yok fikrimce. 2. oyunu bitirin sonra da animesini izleyin yeterli olur.

Oynayacak arkadaşınız yoksa almayın oyunu abiji. Don't Starve'ın singleplayer olan hikayeli oyununu alın.

Danganronpa serisinin benim için çok özel bir yeri vardır. Visual Novel türüne devrim getirmiş orijinali 2010 çıkışlı olmasına rağmen hala daha kalitesinden ödün vermeyen tüm hikayenin başlangıcı olan oyundur.

Danganronpa, 15 üstün yetenekli lise öğrencisinin Umudun Zirvesi Akademisinde toplanması ile başlar. Ana karakterimiz Makoto Naegi üstün liseli şanslı öğrencidir. İyi niyetli ve saftır. (Tipik anime protagonist'i) Yıllardan beri görkemle anılan Umudun Zirvesi Akademisinden mezun olan her öğrencinin gelecek hayatı sağlama alınmış demektir. Makoto okula ilk adımını attığı andan itibaren görüntüsü bulanıklaşır ve bir süre sonra kendini pencereleri metal levhalarla kaplı boş bir sınıfta uyurken bulur. Yanına bir not iliştirilmiştir. Notta spor salonunda buluşması söylenmiştir. Spor salonuna gider ve kendisi gibi 14 üstün liseli öğrenci ile karşılaşır. (Beyzbolcu, fanfic yazarı, yüzücü vb.) Olaylar gelişirken serinin en kilit karakteri olan Monokuma belirir ve bu okulda kapana kısıldıklarını ve kaçmanın tek şartı birbirlerini öldürmek olduğunu söyler. Hikaye bu ölüm oyununa sürüklenen 15 öğrencinin aksiyon,dram ve umut ile umutsuzluğun sonsuz mücadelesini anlatır.

Class trial adı verilen ve katilin bulunmasına yönelik argümanların sunulduğu odada karakterlerimiz buldukları kanıtları, tanıklık ettiği olayları anlatır. Bizim amacımız da bu elde ettiğimiz kanıtları (Truth Bullets) konuşma akarken çelişkili olan textline'a fırlatmak. Yani iş burada artık vakayı yorumlamanıza ve çeşitli akıl oyunlarına kalıyor. Oyunun en ateşli ve en eğlenceli dakikaları kendi fikrimce class triallardır.

Uzun sözün kısası indirime girdiğinde kesinlikle bu seriye bir şans vermenizi tavsiye ederim.

Half-Life ama yenisi