Ik kan me de dag dat GalaxyExile bij mij op de deur klopte nog goed herrineren. Het was de zomer van '87 en we hadden een conversatie over bananen. De zon stond al laag aan de hemel en we waren verwikkeld in een verhitte discussie over het potassium gehalte in bakbananen toen GalaxyExile in eens stil viel. Natuurlijk vroeg ik of er iets aan de hand was. Hij keek me alleen maar aan met die diepe blauwe ogen die meer dan honderd vragen in je op doen komen en na enkele momenten stond hij op. Met grote zelfverzekerde passen niet hij naar de dichst bij zijnde ambtenaar en omhelste die. Ik keek stilzwijgend toe. Daarna sprijde GalaxyExile zijn vleugels en vloog hij naar de ondergaande zon. Sinds dien heb ik nooit meer wat van mijn oude metgezel vernomen. Het ga je goed GalaxyExile. Moge het potassium gehalte in bakbanenen precies zo zijn als dat jij denkt dat het is.

Hakko <}:)

Man