روزگاری ما هم اینجا روزگاری داشتیم
ای بهار آن روزها ما هم بهاری داشتیم...

این دل خشکیدهٔ‌ ما را نبین ای رهگذر
یک زمان در این بیابان جویباری داشتیم

تندبادی برگ سبزی را گرفت از شاخه‌ای
کاش در این عشق ما هم اختیاری داشتیم

با وجود روزهای کم‌شمار عاشقی
لحظه‌های ماندگار بی‌شماری داشتیم

عمر خود را در پی چشم‌انتظاری باختیم
ما هم از چشم‌انتظاری، انتظاری داشتیم...

عمر من با گریه کردن رفت و در آغوش مرگ
با خودم گفتم: چه عمر خنده‌داری داشتیم!