Recent reviews by miga17

Ujmę to tak- słyszałem, że ta gra jest dobra, ale nie wiedziałem, że aż tak dobra! Nie jestem fanem rogalików, ale tą grę wymaksowałem, co daje pewien pogląd na to jak przyjemna jest to pozycja. Gra jest rogalikowym dungeon crawlerem, gdzie jako rodzina Bergsonów podejmujemy kolejne eskapady do lochów celem ochrony swojej rodziny i domu (a przy okazji świata- WŁAŚNIE W TAKIEJ KOLEJNOŚCI), gdzie walczymy z potworami, zbieramy znajdźki, walczymy z bossami, a w konsekwencji uwalniamy jednych bogów i pokonujemy innych. Gra ma bardzo przyjemną grafikę jak i pętlę rozgrywki- wchodzimy do lochów-> walczymy z potworkami -> zbieramy złoto -> awansujemy (otrzymując buffy dla postaci i całej rodziny) -> giniemy/pokonujemy bossa -> ulepszamy całą rodzinę za zgromadzone złoto -> wchodzimy do lochów, itd. Gramy członkami rodziny o zróżnicowanych umiejętnościach i statykach: część atakuje na dystans, część w zwarciu, część jest wolna i wytrzymała, część szybka, mało wytrzymała, ale zadaje duże obrażenia. Każdy znajdzie coś dla siebie, ale mechanizm spaczenia zbyt często używanych postaci i buffów dla całej rodziny za awanse każdej z nich wymuszają w miarę zrównoważony rozwój każdej z grywalnych postaci. Dopełnieniem ww. autów pozostaje przyjemna dla ucha muzyka i świetny głos narratora opowiadającego główny wątek fabularny. Jednym słowem polecam- jest to jedno z moich większych, pozytywnych zaskoczeń ostatniego czasu.

Kontynuacja bardzo przyjemnej gry logiczno- zręcznościowej. Tym razem położono większy nacisk na poznawanie historii i walkę, kosztem zagadek logicznych. Mimo to gra jest nadal bardzo ładna i przyjemna, zarówno pod względem estetycznym jak i dźwiękowym- pojedynki z bossami w rytm dynamicznych utworów są (oprócz stylu graficznego) jedną z lepszych stron tego tytułu. Dodatkowo w grze zaimplementowano tryb co-op, jednak jest on nieco "na siłę"- jeden z graczy kieruje Dustym, drugi Piper, jednak gracz kierujący drugą z wymienionych postaci jest swojego rodzaju dodatkiem- większa część ciężaru rozgrywki spoczywa na graczu nr 1, zaś Piper może jedynie podążać za nim i pomocniczo zbierać znajdźki/zdrowie, bądź atakować wrogów, nie będąc podatnym na jakiekolwiek zranienie- to utrata zdrowia przez Dusty'ego kończy rozgrywkę. Tym samym w mojej ocenie co-op sprawdzi się w grze z młodszym graczem, który będzie mógł poczuć się uczestnikiem wydarzeń, mającym na nie wpływ, jednak nie mogącym zginąć i podążającym za graczem nr 1. Na minus moim zdaniem należy ocenić długość rozgrywki (5,5 godz przy ukończeniu gry na 90%) oraz niemożność cofnięcia się do już raz odwiedzonych lokacji celem ich wyczyszczenia (w części pierwszej było to możliwe). Gra momentami nie pozwalała również na zebranie znajdziek (wspomnień) do końca, pomimo ich odkrycia i widoczności na ekranie- postacie gracy po prostu przez nie przechodziły, bez ich zebrania. Niezależnie od powyższego gra jest jednak warta polecenia.

Bardzo dobra gra o nietypowym gameplayu, będącym połączeniem kilku elementów- symulatora politycznego, pracy sędziego (a'la "Papers please"), dowodzenia wojskiem, simowego dbania o relacje czy choćby gry w kości. Fabuła osnuta wokół politycznych intryg Paryża czasów rewolucji, pokazuje jego bezwzględne, a czasem odrażające oblicze. Fabułę śledzi się z zainteresowaniem, momentami jednak gra rzuca nas na pastwę ciężkich dylematów moralnych, które mogą zostawić nas z rozterkami i długotrwałą analizą posunięć już po zakończeniu rozgrywki. Gra może stanowić inspirację do poszerzenia wiedzy na temat postaci czy zdarzeń w których bierzemy udział, jednak osobiście rekomendowałbym ją dość dojrzałemu graczowi. Grafika posiada swój własny, charakterystyczny styl, który moim zdaniem podkreśla wyjątkowość tej produkcji. Już dawno żadna gra nie stawiła mnie w takiej sytuacji, że z jednej strony chciałem ją kontynuować, z drugiej zaś bałem się co jeszcze fabuła rzuci mi na barki.

Polecam tą grę z zastrzeżeniem, że nie każdy ma na tyle mocną psychikę żeby w nią grać. Dzieło to dotyka bardzo ciężkich tematów i nie każdemu może to odpowiadać. Osobiście nie byłem w stanie długo kontynuować rozgrywki- wszechobecny depresyjny klimat mocno na mnie oddziaływał. Niezależnie od tego uważam, że jest to pozycja jak najbardziej godna polecenia- zmuszająca do rozmyślań, nietypowa, charakterystyczna w swoich założeniach, spójna artystycznie oraz niewymagająca jakichś niebotycznych wymagań sprzętowych, co umożliwia zapoznanie się z nią szerokiemu gronu odbiorców.

Bardzo przyjemna i rozbudowana platformówka, z burtonowskim stylem graficznym. Dla fanów Raymana, Crasha czy Racketa i Clanka pozycja obowiązkowa.

Bardzo przyjemna pixelartowa gra point'n click. W mojej ocenie najsłabszą stroną tej produkcji pozostaje mimo wszystko właśnie grafika- nie każdemu pixel-art podchodzi. Osobiście preferuję przygodówki w rysowanym stylu graficznym, ale tutaj grafika schodzi na drugie miejsce. Sercem tej produkcji pozostaje historia i jej klimat- gęsty, duszny i podlany sosem mitów Cthulhu.

Jako badaczka grobów i innych starożytnych miejsc pochówków w odpowiedzi na list jednego z mieszkańców niewielkiej wioski przybywamy celem zebrania materiałów do swojej planowanej książki i zbadania tytułowego Hob's Barrow - kurhanu położonego nieopodal zapadłej mieściny położonej w sercu niekończących się angielskich wrzosowisk. Na miejscu, jako osoba z zewnątrz, poznajemy lokalne legendy, historię miejscowości w której się znajdujemy i jej mieszkańców, oraz w nieoczywisty sposób powiązaną z nią historię naszej własnej rodziny.

Fabuła oraz logiczne zagadki są największym atutem tej produkcji, podobnie jak niepokojąca atmosfera nie horroru, a bardziej wiktoriańskiej powieści grozy pomieszanej z nieopisanym i nienazwanym terrorem ujętym w opowiadaniach Lovecrafta i jego następców. Drugim w mojej ocenie mocnym punktem produkcji jest muzyka- delikatna i stonowana lecz w odpowiednich momentach niepokojąca i podkreślająca nienaturalność pewnych zjawisk.

Grę dostałem w prezencie urodzinowym i początkowo podchodziłem do niej sceptycznie, własnie ze względu na pixelową grafikę za którą nie przepadam. Ostatecznie grafika nie okazała się być większym problemem, zaś sama historia i atmosfera produkcji przyciągnęły mnie do ekranu, powodując chęć dotarcia z naszą bohaterką do samego końca opowieści zaprezentowanej nam przez autorów owej produkcji.

Bardzo dobra, klasyczna przygodówka point'n click. Bardzo ładne, estetyczne plansze i tła, oraz logiczne zagadki sprawiają, że w grę chce się grać i poznawać ciekawą, wciągającą fabułę snutą w ramach mniej znanego świata RPG- The Dark Eye. Co prawda gra jest kontynuacją "Chains of Satinav", jednak nieznajomość fabuły pierwszej części nie ma zbyt wielkie wpływu na treść niniejszej pozycji. Na polecenie zasługuje również bardzo klimatyczna oprawa audio w jaką została opatrzona gra. Jedynym minusem jaki mogę wskazać to brak polskiego tłumaczenia tej pozycji na Steam, co może odstraszyć część zainteresowanych polskich graczy. Ten mankament jest tym bardziej niezrozumiały, że gra została wydana pierwotnie na polskim rynku razem z tłumaczeniem na nasz rodzimy język. Niezależnie od tego mankamentu grę polecam, jak naprawdę sensowny kawałek gry przygodowej.

Klasyka gier logicznych, której raczej nie trzeba nikomu przedstawiać. Pomysł jest prosty lecz genialny- w grze FPS otrzymujemy zamiast karabinu, rakietnicy czy też innego narzędzia zniszczenia broń, która zamiast krzywdzić przeciwników, tworzy dwa połączone ze sobą portale umożliwiające natychmiastowe przemieszczenie się pomiędzy punktami, z zachowaniem wszelkich aktualnych oddziaływań fizycznych (np. pęd). Przy pomocy tego fikuśnego narzędzia staramy się uciec z kompleksu badawczego, pokonując coraz to bardziej wymyślne komnaty testowe, stanowiące swojego rodzaju przestrzenne zagadki logiczne. Gra- legenda, o której dużo słyszałem. Jednak słyszeć, a zagrać to dwie całkiem różne rzeczy. Szczerze polecam nawet osobom niespecjalnie lubiącym gry logiczne, gdyż jest to przeżycie jedyne w swoim rodzaju.

Bardzo dobra staroszkolna przygodówka pont'n click. Fabuła jest angażująca i stanowiąca pastisz znanych powszechnie klisz z książek/filmów/gier. Dodatkowo, gra aż roi się od easter eggów umilających rozgrywkę. Zagadki są logiczne oraz nie frustrują. Wszystko to zostało podlane estetyczną grafiką i przyjemną dla ucha muzyką.

Jedno z moich większych pozytywnych zaskoczeń. W założeniach jest to gra będąca turowym RPG, gdzie walki prowadzone w 3- osobowej drużynie poprzeplatane są eksploracją mapy świata, z której wchodzimy do hubów- lokacji związanych z misjami fabularnymi i pobocznymi. Taki jest najbardziej podstawowy szkielet rozgrywki. Natomiast jego obudowa zrealizowana została na tyle dobrze, że wsiąkniecie w nią na długie godziny. 6 bohaterów dysponuje swoimi unikalnymi zdolnościami, zaś postacie możecie rozwijać w kilku kierunkach. Dodano dużo smaczków i misji pobocznych, skupiających się na eliminacji bossów bądź eksploracji świata i zdobywaniu przedmiotów. Grafika jest estetyczna i klimatyczna pozostając w klimacie komiksowego pierwowzoru, którego nie musicie jednak znać, aby cieszyć się z rozgrywki. Jednym minusem pozostaje w mojej ocenie jedynie pretekstowa fabuła, nie wnosząca nic oryginalnego do gatunku i mająca stanowić jedynie pretekst do odkrywania nowych terenów i walk z coraz silniejszymi przeciwnikami. Nie zmienia to jednak faktu, że gra daje masę zabawy i jeśli lubicie turowe RPG z dodatkowymi aktywnościami, to wsiąkniecie w nią na długie godziny.