Drży ze strachu czerń kozacza
Dęba stają osełedce
Kniaź Jarema się nawraca
Prawosławnej wiary nie chce
Złe przeczucie piersi dusi
Chłopom Popy i Ikony
A on Pan udzielny Rusi
Księstwo zbliża do Korony
Lat dwadzieścia duch w nim drzemał
Aż go rzymski Krzyż oświecił
Kniaź Jarema Kniaź Jarema
Straszny będzie dla swych dzieci
Jęczą głośno ruskie pany
Zajrzyj w duszę swą Władyko
Wszak oddajesz wszystko za nic
I nas gubisz polityką
Oczywista próśb daremność
Kniaź noc całą leżał krzyżem
Kto mnie kocha pójdzie ze mną
Lub na palik go naniżę
Lat dwadzieścia duch w nim drzemał
Aż go rzymski Krzyż oświecił
Kniaź Jarema Kniaź Jarema
Bogu krwawą Ruś poleci
Nie dostaniesz się w pokorze
Na królewskie przedpokoje
Stanie w ogniu Zaporoże
Pójdzie w dym dziedzictwo twoje
Przed dziedzictwem chcę ojczyzny
Przed ojczyzną chcę zbawienia
Niech za chrystusowe blizny
Idą w ogień pokolenia
Lat dwadzieścia duch w nim drzemał
Aż go rzymski Krzyż oświecił
Kniaź Jarema Kniaź Jarema
Dusz żarłoczny żar roznieci
Krew dla ciebie nie zaszczyty
Wzgarda dla ruskiego księcia
My dla Rzeczypospolitej
Jak paznokcie do przycięcia
Zechce przyciąć to się sparzy
Bo ja krzyżem się zasłonię
Doczekają koroniarze
Wiśniowieckich na swym tronie
Ku serc pokrzepieniu temat
Leży w krypcie szkłem przykryty
Kniaź Jarema Kniaź Jarema
Ojciec dzieci na pal wbitych
Kniaź Jarema Kniaź Jarema
Neofita bo polityk