Senaste recensioner av YuriSeagull

Orange

Yo, Buddy. Still Alive ?

birb

Love Live!: Maid Idol Project

-Yugoslavia
10/10

-เป็นเลา
-เล่นซุนเกี๋ยน
-เก็บตราหยกได้
-เล่าเปียวสั่งให้มอบตราหยกมา โดยมีอ้วนเสี้ยวอยู่เบื้องหลัง
-ขี้เกียจมีสงครามตั้งแต่ต้นเกม ประกอบกับอยากลองเล่นต่างไปจากประวัติศาสตร์ด้วย
-ให้ก็ได้วะ
-เล่าเปียวแฮปปี้ ซุนเกี๋ยนไม่ตาย วิน-วินทั้งสองฝ่าย
-จากนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองหัวเมืองก็เพิ่มขึ้น
-เล่นไปซักพัก อ้วนเสี้ยวเชิญเข้าฝ่าย ทั้งๆ ที่แม่งจ้องจะแดกหัวกูอยู่เลย
-มองดูจำนวนพันธมิตรกับเมืองขึ้นจำนวนมหาศาลของมัน
-รู้สึกหวั่นไหว.jpg
-เข้าก็ได้ พวกเยอะดีกว่าหัวเดียวกระเทียมลีบ
-ต่อมาอ้วนเสี้ยวไปมีเรื่องกับพวกเล่าปี่
-มันเชิญให้เข้าสงครามด้วย
-ข้างบนหัวถิ่นของซุนเกี๋ยนมีเล่าเปียว ซึ่งมันแซ่เดียวกับเล่าปี่
-ดูความสัมพันธ์ระหว่างซุนเกี๋ยนกับเล่าเปียวในขณะนั้น
-รักใคร่กลมเกรียวกันดี โครตสวนทางกับในประวัติศาสตร์
-ให้ตราหยกมันไปแล้ว คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
-เข้าร่วมสงครามกับอ้วนเสี้ยว ตีกับเล่าปี่
-เล่าเปียวเงียบ
-เริ่มรู้สึกมั่นใจว่าเล่าเปียวมันจะไม่เข้ามาเสือกจริงๆ
-เลยยกทหารทั้งหมดที่มีไปตีกับพวกเล่าปี่
-หลายเทิร์นผ่านไป ฝ่ายอ้วนเสี้ยวได้เปรียบมาก
-จนฝ่ายเล่าปี่จะแพ้อยู่แล้ว
-ชัยชนะอยู่แค่เอื้อม
-จู่ๆ เล่าเปียวมันเข้าฝ่ายกับเล่าปี่
-อ้าวอีเหี้ย
-ในเมืองเลาโล่งโครตๆ เพราะเอาทหารไปยันไว้แนวหน้าหมด
-เล่าเปียวเข้าร่วมสงคราม
-เล่าเปียวไล่ยึดเมืองที่ไร้ซึ่งทหารอย่างสบายอุรา
-ออกจากเกมอย่างเกรี้ยวกราด ทั้งๆ ที่โง่เอง

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า แซ่เล่าแม่งเป็นไอ้งูพิษเหมือนกันหมด อย่าไปไว้ใจมัน

เนื้อเรื่อง
เนื้อเรื่องของเกมนี้อยู่ในจักรวาลสมมุติที่ชื่อว่า Strangereal เมื่อราชอาณาจักรเอรูเซียได้ทำการประกาศสงครามต่อสหพันธรัฐโอเซีย โดยมีชนวนสงครามมาจากลิฟต์อวกาศที่ทางเอรูเซียคิดว่าโอเซียจะใช้มันเป็นเครื่องมือในการควบคุมทวีปยูเซียทั้งหมด
วิธีการเล่าเรื่องของเกมนี้จะไม่เล่าเรื่องผ่านมุมมองของเราโดยตรง แต่จะเล่าเหตุการณ์ของแต่ละคนที่เกี่ยวข้องกันแทน ซึ่งวิธีการเล่าเรื่องแบบนี้มันก็มีคนทั้งชอบแล้วก็ไม่ชอบ เพราะตลอดทั้งเกมเราแทบจะไม่ได้เห็นมุมมองของ Trigger (ตัวเอก) เลยแม้แต่น้อย ยกเว้นในฉาก briefing ก่อนดำเนินภารกิจ แต่ข้อดีของการเล่าเรื่องแบบนี้คือเราจะได้มองเห็นทัศนะคติและแนวคิดของตัวละครแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน และคอยลุ้นว่าเนื้อเรื่องของแต่ละคนมันจะมาบรรจบกันตอนไหน ถึงแม้บางช่วงของเนื้อเรื่องมันจะดูแหม่งๆ ตามสไตล์เกมญี่ปุ่นไปบ้างก็ตาม

เกมเพลย์
เกมเพลย์ของ Ace Combat แน่นอนว่ามันต้องเป็นแนวขับเครื่องบินพร้อมด้วยจรวดมหาศาลไม่รู้ว่าไปยัดไว้ตรงไหน พร้อมทั้งถล่มฝูงบินข้าศึกด้วยตัวคนเดียวอย่างกับเทพสงคราม ขอให้มองข้ามความสมจริงไปได้เลย
รูปแบบภารกิจของเกมนี้ถือว่าหลากหลายพอตัวสำหรับเกมขับเครื่องบิน คอยมีอีเวนต์หรือเหตุการณ์ที่คอยเปลี่ยนรสชาติของภารกิจมาเป็นระยะ ซึ่งก็พอสร้างความรู้สึกแปลกใหม่ให้ผู้เล่นได้ดีทีเดียว (แต่บางทีก็น่าหงุดหงิด เพราะไอ้เหตุการณ์ที่ว่ามันชอบเปลี่ยนรูปแบบภารกิจจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลย)

การปลดล็อคเครื่องบินจะใช้รูปแบบของผังปลดล็อค หรือก็คือต้องปลดล็อคไปทีละลำ โดยต้องใช้แต้ม MRP ที่ได้จากการเล่นจบแต่ละมิชชั่น หรือจบแมชต์ในโหมดมัลติเพลย์เยอร์มาปลด ซึ่งในส่วนนี้อาจต้องอาศัยในการ Grinding อยู่หน่อย เพราะเล่นจบรอบหนึ่งยังไงก็ปลดได้ไม่ครบทุกลำแน่นอน ยังไม่รวมถึงพวก Parts กับอาวุธของเครื่องบินแต่ละลำด้วย

กราฟฟิค
กราฟฟิคของเกมนี้จัดได้ว่าสวยงามไม่ตกยุค โดยเฉพาะเอฟเฟคของผืนฟ้าและสภาพอากาศที่งามหยด ดีเทลของเครื่องบินเองก็ระเอียดยิบไปจนถึงข้างในค็อกพิช ชนิดที่ว่าคนรักเครื่องบินมาเห็นเข้าต้องฟินแน่นอน ที่สำคัญไม่กินสเปคมากเลยด้วย คอมอายุ 4-5 ปีสามารถปรับภาพสูงแล้วเล่นได้อย่างสบายๆ
แต่ในทางกลับกัน พวกดีเทลของตึกรามบ้ามช่อง ป่าไม้ กับพวกศัตรูที่อยู่บนพื้นกลับไม่ค่อยระเอียดเท่าไหร่ ซึ่งก็พอเข้าใจว่าเกมขับเครื่องบินใครมันจะมานั่งสนใจรายละเอียดบนพื้นฟะ

โดยรวมถือว่าเกมนี้เป็นเกมที่คุ้มค่าสำหรับแฟนคลับ Ace Combat หรือแม้แต่คนที่ไม่เคยเล่นซีรีย์นี้มาก่อนก็คุ้มค่าที่จะเล่นเช่นกัน ถือว่าเป็นการสืบสานตำนาน Ace Combat ให้กลับมาผงาดอีกครั้งหนึ่ง

Minecraft in Space

Garry's Mod but more realistic

10 กว่าปีที่รอคอย
ซื้อสิครับ รออะไร