वासुप माने वसुप माने वाससुप माने वसुप माने
आनी आतां तूं जड आनी दुख्खी जाला,वैभव आनी सपनांचें त्याग, २.पूण म्हजे खातीर अपुरबायेचो प्रिय,आनी जितले काळोख तितलेच स्पर्श करपी. तूं सोरो पियेता, तुजी राती अशुध्द,वास्तवांत कितें आसा, सपनांत कितें आसा तें कळना,पूण त्रास दिवपीदोळे पाचवे, - .दिसता ताका सोऱ्यांत शांती मेळ्ळी ना. आनी काळीज फकत बेगीन मरण मागता,दैवाच्या मंदतेक शाप दिवप.चडांत चड अस्तंत वारें हाडटातुमचीं निशेध आनी तुमचीं विनवणी. पूण तुजे कडेन परत येवपाचें धाडस करतां?म्हज्या मायभूंयच्या फिकट मळबा खालाम्हाका फकत गावप आनी याद करप कळटा,आनी म्हाका याद करपाचें धाडस करुंक नाका.
म्हणून दुख्खां गुणाकार करून दीस वतात.तुजे खातीर हांव प्रभूक कशें मागणें करूं?हांव याद करपाचें काळीज फकत
तुमी अदमास केलो: म्हजो मोग असोतुका लेगी