Factorio; oyunların uyuşturucusu, dibi olmayan bir kuyudur. En başta zannediyorsunuz ki bu oyun sizi içeriği ve otomasyon karmaşasıyla sınıyor, hatta "tehdit" ediyor. Oysa oynadıkça ortaya çıkıyor ki sizi sınayan, tehdit eden yine sizmişsiniz. Bu oyunun içerdiği imkanlar bazıları için sonu gelmeyen bir ızdırap iken, bazıları için ise eşi benzeri bulunmayan bir nimettir.

Factorio, bir fabrika kurma oyunudur. Yabancı bir gezegene düşmüşsünüzdür ve bir roket ateşleyip kaçmanız beklenir. Başlangıçta demir, bakır, kömür ve taş çıkartarak ilerlersiniz. Bir noktada her şeyi elinizle yapamayacağını fark edip otomasyona girişirsiniz. Daha verimli ve büyük ölçekte otomasyon yapmanız gerektiğini fark etmeniz çok sürmez. Ama bunun için teknoloji gerekir. Teknoloji için çeşitli bilim paketleri üretirsiniz. Bu esnada kirlilik denen faktör işin içine girer. Uzaylılar, ürettiğiniz kirlilik miktarına göre size saldırmaya başlarlar. 2 seçeneğiniz vardır artık; ya fabrikanızı kapatıp bu uzak gezegende yalnız başınıza ölmeyi bekleyeceksiniz, ya da flamethrower teknolojisi açılana kadar turret'lara fazladan mermi yüklemeye başlayacaksınız. Seçim basittir.

Belirli bir düzeye geldiğinizde artık fabrikanızın eskisi gibi düzenli olmadığını fark edersiniz. 3 seçeneğiniz vardır artık; ya spagettiye dönmüş fabrikanızı bu yöntemle büyütmeye devam edeceksiniz ve ileride neyin nereden ne kadar çıktığını ve nereye ne kadar gittiğini takip edemez hale geleceksiniz (aynı bu cümle gibi), ya main bus kavramını kabullenip buna göre planlanmış fabrikayı ortadan ikiye bölen devasa bir ana taşıma bandı inşa edeceksiniz, ya da modüler fabrikalar kurma planları yapacaksınız. Seçim artık o kadar da basit değil, değil mi? Peki bir de madenlerin tükendiğini söylesem. Sen şu işe bak! Madenler sonsuz değillermiş, haritanızdan görebildiğiniz kadarıyla ileride biraz daha var. Ama şansa bakın, sapık bir uzaylı böcek kolonisi gözünüzü koyduğunuz demir yatağının üzerine yerleşmiş. Seçimler ve sonuçlar...

Seçimler ve sonuçları git gide daha da karmaşıklaşmaya başlayacak, aynı üretim hattınız gibi. Hızlı taşıma bantlarım niye bu kadar hızlı üretilmiyor? Bunlara giden demir niye bu kadar az? Demirleri getiren trenin rotasında niye bekleme oluyor, tren rotasını tıkayan şey petrol treniymiş, peki petrolünü niye bu kadar yavaş boşaltıyor? Petrol boşalttığı depo mu dolmuş? Ehh 15. defa fazladan depo ekliyorum yahu, depo dolduğunda trenin petrol çıkartma noktasında beklemesini ve ana indirme bölmesini işgal etmemesini sağlayan bir mekanik var mı acaba? (bu noktada oyuncu 2. bir tren boşaltma noktası inşa edemeyecek veya ana rotayı başka yerden geçiremeyecek kadar sıkış tıpış bir fabrika kurmuştur) Devre teknolojisiymiş heee. Ama bunu yapmak için daha çok bilim paketine ihtiyacım var. O zaman ben de hemencicik daha çok bilim paketi üretirim ve, nasıl yani bilim paketi üreten fabrikalara gelen bakır mı bitti... Lanet olsun. Bu bakır fırınlarına çok az ham bakır geliyor. Hmm, bakır madeni yakındaydı bi gidip bakayım. Hala yeterince maden var, peki niye bu kadar az çıkıyor. Yetersiz elektrik mi? ELEKTRİK KESİLMEK Mİ ÜZERE? BUHAR JENERATÖRLERİM BENİ BEKLEYİN CANLARIM! KÖMÜR! KÖMÜR MADENİM NASIL BİTER DAHA 3... 3 saat önce bakmıştım değil mi... bitmişler... """böcekler savunmalarınızı yedi uyarısı"""

Daha da ilerleyeceksiniz, artık buhar makinesiyle ürettiğiniz elektrik yetmeyecek, güneş enerjisine geçmek isteyeceksiniz ama ya daha araştırmadınız ya da malzemeler hemen üretemeyeceğiniz kadar komplikeler. Tek seçeneğiniz daha çok kömür çıkartıp daha çok buhar jeneratörü yapmak... ve daha çok düşman çekme tehlikesiyle baş başa kalmak. Lazerlerle kurulu savunmanız elektrik yetmediği anda delik deşik olacak korkusuyla yaşayacaksınız veya alev turretları koyduysanız petrol suyunu çekecek, düz turret koyulduysa mermisi veya gücü yetmeyecek, mayın döşendiyse mayın bile bitecek.

10 saat sonraki kendinizle, 25 saat sonraki fabrika planı için satranç oynuyor gibi hissedeceksiniz. "Bu tren istasyonunu koyarsam ileride demir üretimini 3'e katlamak istediğimde fabrikanın bu tarafını genişletecek yer kalır mı" sorusu aklınıza gelecek. "Bunun daha iyisini yapabilir miydim" derken bulacaksınız kendinizi. Sinirinize dokunacak. 25 saat geçtikten sonra da bu eritme tesisini buraya değil de 2 metre öteye kursaydım mükemmel olacaktı diyerek kendinize kızacaksınız. Bunun daha iyisini yapabilir miydiniz? Evet, yapabilirdiniz. İşte sinirinize dokunan bu olacak.

Şahsen, 'Ne yaparsam yapayım, bunu benden daha iyi yapan biri muhakkak vardır' mottosuyla inşa ediyorum ben fabrikamı. Çalışıyorsa ve işimi "şimdilik" görüyorsa sorun yoktur. En optimum'unu ararsam da bir yerlerde elbet yapılmışı vardır. Eskiden bir maden yetmezse 3 tane açar, bir nükleer yetmezse 2 tane kurardım. Şimdi ne istediğimi biliyorum. Neyi hedeflediğimi ve modüler olarak nasıl tasarlayacağımı, arkasında inşa ettiğim altyapısını gerektiği vakit kapasite arttırabilecek şekilde nasıl kuracağımı az çok kavradım. Ama yine de yetmiyor.

Bir noktada, o muazzam noktada anlıyorsunuz işte. Artık uzaylı yaratıklara karşı savunmuyorsunuz devasa fabrikanızı veya fabrikacıklarınızı. Artık amacınız uzaya roket atıp "BİTTİ" kelimesini görmek değil. Artık demir üretimini 2 katına çıkartmak için de oynamıyorsunuz. Artık... bir fabrika kurma oyunu oynamıyorsunuz siz.

Kendinize karşı oynuyorsunuz.

İnsan doğasının açlığını en büyük fabrikalar bile, en iyi dizaynlar bile doyuramaz.

Factorio, oyunların uyuşturucusudur. Yapımcı ekibi sizi kendinize karşı bir meydan okumaya çağırır.