Recenzii recente de goodboi

Ocena opisowa

Przed zakupem gry zastanawiałem się, czy faktycznie warto - inni twórcy (Deck Nine zamiast Dontnod), bohaterka bez mocy cofania czasu, i tak dalej. Jednak wciąż to pozostaje takie samo Life is Strange, jakie znamy i kochamy. Klimat jest perełką tej gry, muzyka, pastelowe kolory świata, mechanika... Coś niepowtarzalnego. I naprawdę to jest Life is Strange na jakie czekałem. I powiem wam, że moc cofania czasu to nie wszystko. Tutaj główną rolę gra podejmowanie decyzji, relacja z innymi postaciami, interakcja ze światem. Także podoba się zmiana mechaniki dokonywania wyboru z przesunięcia myszką na klawisze WASD i opcja pyskowania. Teksty Chloe są bezbłędne. Wielki ukłon za zabawę uczuciami gracza, zwłaszcza przy końcówce pierwszego epizodu. I teraz pozostaje najgorsze - czekanie na kolejny epizod.

Ocena ogólna

OCENA OGÓLNA

Sid Meier's Civilization V to gra strategiczna polegająca na stworzeniu cywilizacji. Wcielamy się w jednego z kilkunastu wielkich przywódców, takich jak caryca Katarzyna czy Jerzy Waszyngton (lub, jak kto woli, George Washington).
Tu już koniec informacji ogólnych, dalej jest moja subiektywna opinia.
Ta gra jest po prostu idealna, jeśli szukasz zamiennika CS: GO. Ja tak zrobiłem i nie żałuję swojej decyzji. Najlepiej jest grać wraz z kolegami, bo randomy nie są dopasowywane względem umiejętności. Są po prostu randomami.
Gra oferuje wiele rodzajów map, poziomów trudności, ilości występowania surowców, ogólnie każdy może grać jak chce.
Civka (czyli w slangu Sid Meier's Civilization V, bo komu chce się mówić tak długą nazwę) ma muzykę bardzo klimatyczną. Grasz sobie Arabem? Żaden problem, je***emy ci bongosy z fletem. To jest jeden z powodów, dlaczego ta gra tak wciąga: po prostu nie czuć upływającego czasu.
Gra jest zrobiona po prostu idealnie. Nie mogę wskazać tutaj żadnych wad (chociaż czasem upierdliwe jest przeskakiwanie widoku z jednej postaci na drugą)
Ogółem jeśli nie jesteście pewni, czy kupić tą grę, to bardzo zachęcam do tego. W promocji można kupić Complete Edition za 10 euro, która zawiera grę i wszystkie dodatki. Polecam serdecznie!

OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Globbal Offensive to kolejna odsłona kultowej gry Counter-Strike. Niektórym może nieco mniej przypaść do gustu, ze względu na warunki na niej panujące, o której później powiem.
CS: GO ma najlepszą grafikę ze wszystkich części Counter-Strike'a. To, że działa na starym silniku Source może nieco odpychać ludzi pragnących nowych doznań, jednak największą zaletą tego silnika jest to, że gra będzie działać płynnie nawet na słabych komputerach.
Jedną z największych zalet CS'a jest Steam Workshop. Dzięki niemu gracze mogą sami projektować mapy, bronie czy nowe modele postaci. Najlepsze z nich zostaną dołączone do nowych skrzynek czy operacji, które także umilają rozgrywkę.
Jednak największą wadą w Counter-Strike są oczywiście ludzie. Niektórzy są po prostu tacy namolni, że gra jest po prostu niemożliwa. Oczywiście zostanie tutaj poruszony temat występowania Rosjan, czyli popularnie nazywanych rusków. Potrafią skutecznie wku**ić graczy, a nawet jeśli są jedyni w drużynie, to i tak będą pisać tą pier***oną cyrylicą.
Przepraszam, trochę mnie poniosło.
Jednak wracając do CSa: za 50 złotych gwarantuje godziny zabawy, dziesiątki nowo-zapoznanych ludzi oraz opróżnienie portfela.
Skiny w tej grze to był strzał w dziesiątkę dla Valve. Gratuluję, panie Gaben. Dzięki nim każdy gracz ma prawo mieć unikatowy zestaw broni. Niektórzy twierdzą, że to po prostu dno (może i mają rację, spoglądając na dzieci błagających mamę o pieniądze), ale według mnie to jest dobry pomysł spersonalizowania ekwipunku.
Globbal Offensive pokazało nam, że Valve, wydając nowe części tej samej gry, nie zamienia się w skamieniałe Electronic Arts, które z każdej nowej Fifie uwzględnia tylko nowych zawodników oraz transfery. Tutaj należą się wielkie brawa dla zespołu Zawora, ponieważ ta gra jest kolejnym hitem, który wciąż zajmuje pierwsze miejsca sprzedaży na liście Steam.

OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Super Hexagon to najtrudniejsza gra, w jaką kiedykolwiek grałem. Mimo swojej prostoty może rozwalić nie jedną klawiaturę. Muzyka stworzoa przez Chipzela perfekcyjnie oddaje nastrój gry. Co tu dużo mówić; musicie zagrać i się przekonać na własnej skórze!

OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Portal 2 to sequel gry Portal; został wydany w 2012 roku przez firmę Valve... Bla, bla, bla...
Wcielamy się tutaj w Chell, bohaterkę z pierwszej części. Znów walczymy z bezdusznym systemem, GLaDOS. Tym razem pomaga nam Wheatly, wcielenie głupoty i debilizmu. Grę naprawdę bardzo przyjemnie się przechodzi, czasem trzeba troszkę pogłówkować, gdzie tu ustawić portal, ale po jakimś czasie każdy poziom się przejdzie.
Muzyka wspaniale oddaje klimat akcji. Można tu usłyszeć wszystko, co się rusza, spadające radio, tupiącą "grubą" Chell, śmiejącego się diabolicznie Wheatly'ego... Żyć nie umierać!
Gra została (jak na razie) najlepiej ocenioną grą na Steam przez Metacritic (95/100). Według mnie jest dobra, ale może z nią konkurować wiele gier.
Najmocniejszym argumentem jest oryginalność gry. Nie znam innej podobnej serii gier. Mimo że jesteśmy uzbrojeni tylko w Portal Gun, to i tak możemy z nim zdziałać wszystko. I właśnie tego gratuluję Valve: przy zaledwie jednym urządzeniu, jednej broni, zrobiliście masę różnych interakcji z nią związanych.

OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Super Meat Boy to odświeżenie starych i zapomnianych platformówek. Wcielamy się w kulkę mięsa, który próbuje uratować nie mniej mięsną dziewczynę. Musimy przechodzić przez różne poziomy (a jakże w platformówach). Przez cholernie trudne poziomy. Ale są cholernie trudne, a nie nie-do-przejścia, co zwiększa (lub u niektórych zmniejsza) chęć przejścia poziomów. Przy tej grze obowiązkowo trzeba grać padem! Na klawiaturze też można, ale nie odczujemy takich emocji poprzez agresywne wciskanie spacji.
Muzyka jest bardzo fajna, nie mam do niej zarzutów. Jest szybka i energiczna, co przyspiesza nam puls.
Grę oceniam wysoko, jednak cena 14€ to chyba jest nieco zbyt wygórowana. Warto poczekać na promocje, bo są naprawdę wysokie (nawet do -95%)

OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Mirror's Edge to oryginalna gra first-vision parkour wyprodkowana przez Dice i EA. Żeby w nią grać to trzeba mieć naprawdę wyćwiczone palce. Grafika jest realistyczna, a najbardziej to chyba podobało mi się to, że widać cienie postaci, a także tors, ręce i nogi bohaterki, co bardzo dodaje realizmu. Wszystkie ruchy, jęki i stęki przy skakaniu i lądowaniu, a nawet przy śmierci, są pokazane tak, żebyśmy jeszcze bardziej wczuli się w rolę głównej bohaterki, Faith.
Proste i przejrzyste tekstury pozwalają na szybką orientację z terenie i odnalezienie drogi ucieczki.
Misje doskonale przeplatają się z fabułą, chociaż niektóre są nieco za trudne :).
Autorzy dodali także wzrok sprintera, który podświetla ważne elementy wykorzystywane w parkourze na czerwono, co znacznie ułatwia rozgrywkę. Jest także orli wzrok sprintera (nie pamiętam jak to się dokładnie nazywało, więc nazwałem to po swojemu), który spowalnia czas i pomaga w obezwładnieniu "niebieskich" - organizacji ścigającej sprinterów, czyli nas.
Muzyka jest znikoma, tylko wtedy, gdy gonią nas niebiescy, więc nie będę się o niej zbytnio rozpisywać.
Grę oceniam bardzo wysoko, więc jeżeli chcecie ją kupić, to kupcie, bo naprawdę warto!

OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Saints Row 2 to sequel pierwsej części gry z serii Saints Row. Bazuje na podobnym silniku co poprzednik, ale też jak konkurent, GTA Vice City.Technika 3D wykonania gry jest jak na tamte czasy standardem: wysokiej rozdzielczości tekstury, ale modele i światłocień lekko upadają.
W tej części jest najwięcej wątków fabularnych, których elementy będą wspominane w The Third i części IV, dlatego warto (jeżeli oczywiście posiadamy wszystkie części z serii) zacząć od tej, a na deser zostawić sobie czysty rozp***dol, który zaserwowali nam w następnych częściach Voilition, THQ/Deep Silver.
Według mnie największą wadą tej gry jest przymusowe wykonywanie misji pobocznych dla zdobycia szacunu, który potem "wydamy" na pozwolenie na dalsze przechodzenie wątków fabularych.
Najbardziej cieszy mnie ogrom interakcji ze światem, na przykład przywalenie policjantowi puszką Coli lub znakiem drogowym.
W Saints Row 2 mamy szeroki wachlarz wyboru kreacji postaci oraz tuningu samochodów. Ne wiem, czy to uznać za wadę czy zaletę. Powiem krótko tak: jak chcemy sobie wyrobić postać na bóstwo, to kupcie sobie Simsy albo jakieś inne symulatory. Tutaj faszerujemy wrogów ołowiem, nie idziemy na Fashion Week.
Jazda samochodem to katorga, o wiele zbyt duża czułość przy skręcaniu, zbyt szybkie przyspieszanie/hamowanie. Przez to gra dla niektórych może być nieprzyjemna, bo wojna gangów ulicznych opiera się o kradzież i prowadzenie auta.
Jest to ostatnia tak wyprodukowana część Saints Row. Potem Voilition i THQ zaczną od podstaw, nowy silnik, nowa tekstura, nowe menu, koniec z rywalizacją z GTA (jako koniec oddawania realizmu :) ).

OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Saints Row IV to kolejna odsłona z serii gier Saints Row. Po wydarzeniach z poprzedniej części zostajemy wybrani na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Coś jest nie tak? Nie, dopóki nie zaatakowali nas Zinowie z Zinyakiem na czele. Zostajemy wtrąceni do symulacji, ale dzięki pomocy świętych (a w szczegórlości byłej hakerki FBI - Kinzie Kenshington) wydostajemy się z niej, dostajemy supermoce i spuszczamy na przybyszów kosmiczny łomot.
Polecam na początku przejść poprzednią grę ( Saints Row: The Third ), oraz część drugą, ale w mniejszym stopniu. Jest wiele nawiązań do właśnie tych części, takie jak powrót Johnego Gata, pierwsza misja - walka z Cyrusem Temple oraz błąd pod koniec gry przekierywujący do menu z pierwszej części.
Znów znajdziemy ciekawe bronie, takie jak DUBSTEP GUN, który wyrzuca z siebię falę śmiercionośnego dubstepu, a także (występujący tylko w DLC ) HAMERYKĘ, czyli połączenie wszystkich dostępnych broni, które razem stanowią 200 demokracji na sekundę.
W tej części nie podoba mi się monotonia niektórych zadani (mało akcji-dużo czasu), a także mały wybór dalszych wątków fabularnych (inaczej niż w trzeciej części, gdze mamy 3-4 rozwidlenia fabuły).
Rozgrywki mamy ok. 30 godzin, możemy ją rozszerzyć za pomocą dodatków Enter The Dominatrix i How The Saints Saved Christmas. Nie wiem ile one czsu zajmują, ponieważ sam jestem w trakcie przechodzenia jednego z nich :).
Gra jest bardzo dobra i ją polecam kaźdemu, dla kogo GTA jest ZBYT realistyczne. Niestety, zdobywcą tytułu najlepszej gry z serii Saints Row nadal pozostaje The Third, chociaż IV ma niewykorzystany potecjał.


OCENA CZĄSTKOWA

OCENA OGÓLNA

Żyjmy w wolnym, poprawnym politycznie mieście Steelport. Albo nam się tylko tak wydaje.
Saints Row: The Third to już trzecia odsłona półsandboxowej serii gier Saints Row. Ponownie wcielamy się w jednego ze Świętych, aby walczyć z innymi gangami. Ogromnym diIdosem. W domu publicznym.
Mimo, że siejemy rozpierduchę na kilometr fabuła jest cudna, to była moja pierwsza gra, przy której żałowałem, że zakończyłem wątek główny. Jeśli chcecie wybrać GTA lub Saints Row, wybieajcie Saints Row.
W tej grze nie znajdzemy cyberladacznic, pojazdów marsjańskich czy ogromnego poduszkowca.
Chuja tam.
Przecież to Saints Row.

OCENA CZĄSTKOWA