⋆★ 𝘏𝘢𝘬𝘬ı𝘮𝘥𝘢: ★⋆
𝘒𝘢𝘳𝘢𝘯𝘭ı𝘬 𝘧𝘢𝘯𝘵𝘦𝘻𝘪 𝘵𝘶̈𝘳𝘭𝘦𝘳𝘪𝘯𝘪𝘯 𝘩𝘢𝘺𝘳𝘢𝘯ı 𝘣𝘪𝘳𝘪𝘴𝘪 𝘰𝘭𝘢𝘳𝘢𝘬 𝘰̈𝘻𝘦𝘭𝘭𝘪𝘬𝘭𝘦 𝘖𝘳𝘵𝘢 𝘤̧𝘢𝘨̆ 𝘰𝘭𝘮𝘢𝘬 𝘶̈𝘻𝘦𝘳𝘦 𝘐̇𝘭𝘬 𝘤̧𝘢𝘨̆𝘭𝘢𝘳, 𝘛𝘢𝘳𝘪𝘩𝘪 𝘤̧𝘢𝘨̆𝘭𝘢𝘳, 𝘬𝘢𝘳𝘢𝘯𝘭ı𝘬 𝘧𝘢𝘯𝘵𝘦𝘻𝘪𝘺𝘦 𝘺𝘰̈𝘯𝘦𝘭𝘪𝘬 𝘮𝘦𝘬𝘢𝘯𝘭𝘢𝘳, 𝘎𝘰𝘵𝘪𝘬 𝘮𝘪𝘮𝘢𝘳𝘪𝘭𝘦𝘳, 𝘪𝘭𝘨𝘪𝘮𝘪 𝘤̧𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘢𝘭𝘢𝘯𝘭𝘢𝘳𝘥ı𝘳.

𝘒𝘢𝘳𝘢𝘯𝘭ı𝘬 𝘍𝘢𝘯𝘵𝘦𝘻𝘪𝘺𝘦 𝘠𝘰̈𝘯𝘦𝘭𝘪𝘬 𝘚𝘦𝘷𝘥𝘪𝘨̆𝘪𝘮 𝘛𝘶̈𝘳𝘭𝘦𝘳/𝘈𝘭𝘢𝘯𝘭𝘢𝘳:
- 𝘚̧𝘰̈𝘷𝘢𝘭𝘺𝘦𝘭𝘦𝘳
- 𝘒𝘢𝘭𝘦𝘭𝘦𝘳, 𝘚𝘶𝘳𝘭𝘢𝘳
- 𝘒𝘳𝘢𝘭𝘪𝘺𝘦𝘵 𝘚𝘪𝘴𝘵𝘦𝘮𝘪
- 𝘌𝘭𝘧𝘭𝘦𝘳 - 𝘊𝘶̈𝘤𝘦𝘭𝘦𝘳 - 𝘎𝘯𝘰𝘮𝘭𝘢𝘳 - 𝘚𝘤𝘰𝘪𝘢'𝘵𝘢𝘦𝘭 (𝘛𝘞)
- 𝘌𝘫𝘥𝘦𝘳𝘩𝘢𝘭𝘢𝘳
- 𝘝𝘢𝘮𝘱𝘪𝘳𝘭𝘦𝘳

𝘏𝘰𝘣𝘪𝘭𝘦𝘳𝘪𝘮:
𝘍𝘦𝘭𝘴𝘦𝘧𝘦, 𝘌𝘥𝘦𝘣𝘪𝘺𝘢𝘵, 𝘛𝘢𝘳𝘪𝘩 𝘪𝘭𝘦 𝘶𝘨̆𝘳𝘢𝘴̧𝘮𝘢𝘺ı 𝘣𝘶 𝘬𝘰𝘯𝘶𝘭𝘢𝘳𝘥𝘢 𝘬𝘦𝘯𝘥𝘪𝘮𝘪 𝘰𝘭𝘥𝘶𝘬𝘤̧𝘢 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘴̧𝘵𝘪𝘳𝘮𝘦𝘺𝘪 𝘴𝘦𝘷𝘦𝘳𝘪𝘮. 𝘉𝘪𝘳 𝘯𝘦𝘷𝘪 𝘢𝘭𝘢𝘯ı𝘮 𝘰𝘭𝘢𝘳𝘢𝘬 𝘢𝘥𝘭𝘢𝘯𝘥𝘳𝘢𝘣𝘪𝘭𝘪𝘳𝘪𝘮.

𝘔𝘶̈𝘻𝘪𝘬 𝘛𝘶̈𝘳𝘶̈𝘮:
𝘌𝘯 𝘤̧𝘰𝘬 𝘥𝘪𝘯𝘭𝘦𝘥𝘪𝘨̆𝘪𝘮 𝘮𝘶̈𝘻𝘪𝘬𝘭𝘦𝘳 𝘴̧𝘶 𝘴ı𝘳𝘢𝘭𝘢𝘳:
𝘌𝘷𝘢𝘯𝘦𝘴𝘤𝘦𝘯𝘤𝘦: 𝘔𝘺 𝘐𝘮𝘮𝘰𝘳𝘵𝘢𝘭. - 𝘉𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘔𝘦 𝘛𝘰 𝘓𝘪𝘧𝘦
𝘐𝘳𝘰𝘯 𝘔𝘢𝘪𝘥𝘦𝘯: 𝘍𝘦𝘢𝘳 𝘖𝘧 𝘛𝘩𝘦 𝘋𝘢𝘳𝘬
𝘈𝘬𝘪𝘳𝘢 𝘠𝘢𝘮𝘢𝘰𝘬𝘢: 𝘗𝘳𝘰𝘮𝘪𝘴𝘦 - 𝘔𝘢𝘨𝘥𝘢𝘭𝘦𝘯𝘦
𝘉𝘰𝘢: 𝘋𝘶𝘷𝘦𝘵
𝘓𝘖𝘗: 𝘍𝘢𝘴𝘤𝘪𝘯𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯 - 𝘍𝘦𝘦𝘭

𝘖̈𝘻𝘦𝘭 𝘖𝘭𝘢𝘳𝘢𝘬 𝘎𝘰̈𝘳𝘥𝘶̈𝘨̆𝘶̈𝘮 𝘋𝘪𝘺𝘢𝘭𝘰𝘨𝘭𝘢𝘳 𝘝𝘦𝘺𝘢 𝘚̧𝘢𝘳𝘬ı𝘭𝘢𝘳 𝘝𝘦𝘺𝘢 𝘔𝘦𝘵𝘪𝘯𝘭𝘦𝘳:

---

𝐀𝐧𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐬𝐞𝐞𝐦 𝐭𝐨 𝐮𝐧𝐝𝐞𝐫𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝. 𝐀 𝐬𝐡𝐚𝐦𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐞𝐞𝐦𝐞𝐝 𝐚𝐧 𝐡𝐨𝐧𝐞𝐬𝐭 𝐦𝐚𝐧. 𝐀𝐧𝐝 𝐚𝐥𝐥 𝐭𝐡𝐞 𝐟𝐞𝐚𝐫𝐬 𝐲𝐨𝐮 𝐡𝐨𝐥𝐝 𝐬𝐨 𝐝𝐞𝐚𝐫. 𝐖𝐢𝐥𝐥 𝐭𝐮𝐫𝐧 𝐭𝐨 𝐰𝐡𝐢𝐬𝐩𝐞𝐫 𝐢𝐧 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐞𝐚𝐫. 𝐀𝐧𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐤𝐧𝐨𝐰 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐬𝐚𝐲 𝐦𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐡𝐮𝐫𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐀𝐧𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐤𝐧𝐨𝐰 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐢𝐭 𝐦𝐞𝐚𝐧𝐬 𝐬𝐨 𝐦𝐮𝐜𝐡. 𝐀𝐧𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐟𝐞𝐞𝐥 𝐚 𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠

---

"𝑰𝒏 𝒎𝒚 𝒓𝒆𝒔𝒕𝒍𝒆𝒔𝒔 𝒅𝒓𝒆𝒂𝒎𝒔, 𝑰 𝒔𝒆𝒆 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒕𝒐𝒘𝒏. 𝑺𝒊𝒍𝒆𝒏𝒕 𝑯𝒊𝒍𝒍. 𝒀𝒐𝒖 𝒑𝒓𝒐𝒎𝒊𝒔𝒆𝒅 𝒎𝒆 𝒚𝒐𝒖'𝒅 𝒕𝒂𝒌𝒆 𝒎𝒆 𝒕𝒉𝒆𝒓𝒆 𝒂𝒈𝒂𝒊𝒏 𝒔𝒐𝒎𝒆𝒅𝒂𝒚. 𝑩𝒖𝒕 𝒚𝒐𝒖 𝒏𝒆𝒗𝒆𝒓 𝒅𝒊𝒅. 𝑾𝒆𝒍𝒍, 𝑰'𝒎 𝒂𝒍𝒐𝒏𝒆 𝒕𝒉𝒆𝒓𝒆 𝒏𝒐𝒘... 𝑰𝒏 𝒐𝒖𝒓 '𝒔𝒑𝒆𝒄𝒊𝒂𝒍 𝒑𝒍𝒂𝒄𝒆'... 𝑾𝒂𝒊𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒇𝒐𝒓 𝒚𝒐𝒖... 𝑾𝒂𝒊𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒇𝒐𝒓 𝒚𝒐𝒖 𝒕𝒐 𝒄𝒐𝒎𝒆 𝒕𝒐 𝒔𝒆𝒆 𝒎𝒆. 𝑩𝒖𝒕 𝒚𝒐𝒖 𝒏𝒆𝒗𝒆𝒓 𝒅𝒐"

---

𝙃𝙤𝙡𝙙 𝙤𝙣 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙬𝙝𝙞𝙡𝙚 𝙡𝙤𝙣𝙜𝙚𝙧 𝙃𝙤𝙡𝙙 𝙤𝙣 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙬𝙝𝙞𝙡𝙚 𝙡𝙤𝙣𝙜𝙚𝙧 𝙃𝙤𝙡𝙙 𝙤𝙣 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙬𝙝𝙞𝙡𝙚 𝙡𝙤𝙣𝙜𝙚𝙧 𝙀𝙫𝙚𝙧𝙮𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙬𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚 𝙖𝙡𝙧𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙀𝙫𝙚𝙧𝙮𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙬𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚 𝙖𝙡𝙧𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙁𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙤𝙣 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙬𝙝𝙞𝙡𝙚 𝙡𝙤𝙣𝙜𝙚𝙧 𝙁𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙤𝙣 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙬𝙝𝙞𝙡𝙚 𝙡𝙤𝙣𝙜𝙚𝙧 (𝙁𝙞𝙜𝙝𝙩/𝙋𝙧𝙖𝙮) 𝙤𝙣 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙬𝙝𝙞𝙡𝙚 𝙡𝙤𝙣𝙜𝙚𝙧 𝙀𝙫𝙚𝙧𝙮𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙬𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚 𝙖𝙡𝙧𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙀𝙫𝙚𝙧𝙮𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙬𝙞𝙡𝙡 𝙗𝙚 𝙖𝙡𝙧𝙞𝙜𝙝𝙩

---

Promise
Magdalene
Forest
Theme Of Laura

---

---

Açıkçası bunu yazmak için uzunca bekledim, yeniden yapımı çıkması ve insanlarda daha oturaklı bir hal alsın diye. Şimdi sırasının geldiğini düşünüyorum.

---

Silent Hill 2 bu zamana kadar oynamış olduğum en etkileyici ve en derin hikayeli oyun olduğu için bu bölümü oyunun derinliğini ve neden özel olduğunu anlatmaya ayırdım.

Öncelikle, oyunların insansı duygularla sürekli içli dışlı bir hikaye oluşturularak "Hikaye" kategorisi altında çıkartıldığına herkes hemfikir. "Fakat" kısmına gelirsek eğer; Kaç oyun insan duygularını ve tamamiyle o psikolojiyi yansıtıyor? İşte Silent Hill 2 bunu mükemmel bir şekilde gerçekleştiriyor.

---

Oyun sürekli olarak bir belirsizlik sunarak ilerliyor. Oyuncunun duygularını bu yönde şekillendirmesini istiyor. Bu yüzden Silent Hill 2 birçok kişiye göre farklılık gösterebilir ki oyunun birden fazla sonu, yeniden yapımda ise 8 farklı son bulunuyor. Belirsizlik insana tekinsizlik katar. Huzursuzluğu arşa çıkartır, oyun bunu sürekli olarak tekrarlayarak kullanıyor, ve bunda gerçekten çok iyi bir iş çıkartıyor. Oyunda bulunan ve gezdiğimiz koridorlar, yollar ustaca tasarlanmış ki bu belirsizliği kullanıyor.

---

Belki de yeniden yapım bir çok kişiyi etkileyemeyecek olsa da orijinal oyun bunun eksikliğini 24 yıldır tamamlıyor. Bu oyunun felsefesi ağır olmasıyla birlikte oyuncuya verdiği mesajlar ve karakterlerin derinliğini hissedebiliyorsunuz. Empati yeteneğinizi bu oyunda sürekli olarak aktif bir şekilde kullanacaksınız. Hele ki ana karakterin karısını öldürmüş olduğunu öğrendiği anda karaktere yaklaşım oranımız büyük oranda değişiyor. Bunca saat bir katili mi yönettim diye sorgulamaya başlıyorsunuz. Oysa öldürmüş olmasına nazaran eski gittikleri balayındaki kasabaya gelip onu araması da karakterin nasıl bir oranda çöküntüsel psikolojiye girdiğini anlayabiliyoruz. Karakterimiz bu cinayeti kabullenemeyecek ki zaman ve yer algısını kafasında şekillendirerek karısını kendisini öldürmediğini zaten karısının ölümcül bir hastalıkla boğuştuğunu, hastalıktan öldüğü kanısına varıyor ve öldürmüş olmasına rağmen kasabada onu aramaya koyuluyor. Oyunu kontrol ettiğimiz kısım burası olduğu için olaylardan bihaber bir şekilde kasabaya atılıyoruz ki ileri zamanlarda olayların seyrini öğrenmeye başlıyoruz. Bu olaylar yaşanmışken bile karısı zaten ölümcül bir hastalıkla can çekişirken, doktorlar karısına 3 yıl ömür koyuyorlar. Ve 3 yılın sonlarına doğru karısının son günleri olduğu için evine gönderiyor doktorlar. Karakterimiz bütün bu hastalıklı yıllar boyunca karısıyla yaşayamadığı ilişkiyi, aşkı,cinselliği içerisinde bastırdığı ve karısını seviyor olmasına rağmen elden hiç bir şey gelmiyor olmasına karakterimiz dayanamıyor, karısı bile "Ölmek istiyorum" gibi isteklerde sürekli olarak bulunduğu için karakter feci bir çöküşe sürükleniyor, ve karakterimiz evde karısını boğarak öldürüyor. Fakat karısı ana karaktere bir mektup bırakmış olacak ki öldürdükten sonra karakterimiz dediğim gibi zaman ve durum, olay algısını değiştirdiği için mektubun çoğu kısmını okumuyor ki, kendi isteği doğrultusundaki olayı ciddiye alıyor. Bütün oyun boyunca karısını öldürdüğünü balayında gittikleri 312 sayılı odada hatırlıyor. Bunu öğrendiğinde ise kasabanın gölünde karısının bedeni arabasının arka koltuğunda dururken, Karakterimiz arabayı gölete sürüklüyor ve intiharını gerçekleştiriyor. Tabii ki bunlar olurken aradaki çalan şarkılar ve sembolizm diyaloglar çok önem sarfettiği için daha bir etkileyici oluyor. Oyunda belki de sayamayacağım kadar sembolizm vardır. Örnek olarak oyunda gördüğümüz canavarların çoğu kusmuk derecesinde ki karısının hastalığını temsil ediyor. Ayrıca oyun boyunca Karakterimizi cezalandırmak için zihninde karısının seksi bir kopyası bile bulunuyor. Bu kopya oyunda 5 6 dan fazla ölüyor ki Karakterimiz kendisine acı çektirebilsin. İşin garip yanı ise bunu bilmeden yapıyor oluşudur.