Recent reviews by Bayo

48LV Wojownik, HARD, 54h za mną a gra ukończona. Od Jakiegoś czasu robie przymiarki pod pierwsze ogranie BG 3, stwierdziłem więc że zajrzę do dorobku Larianów od samego początku. Divine Divinity ma swoje lepsze i gorsze momenty. W początkowych latach 2000 jeśli chodzi o izometryczne H&S mówiło się tylko o Diablo. Uważam że DD jest w wielu aspektach lepsze, jednak to kwestia gustu. Gra ma niestety sporo błędów, głównie w questach i dialogach. Często źle poprowadzona rozmowa z NPC lub odwiedzenie lokacji w innej kolejności niż przewiduje skrypt niestety permanentnie uniemożliwia nam skończenie questa. Na szczęście główna linia fabularna jest pozbawiona bugów i gliczy, poza jednym dialogiem w end-game. Jeśli kotś ma spory zapas sił, umie posługiwać się mapą, potrafi czytać notatki i dialogi to gorąco polecam, gierka na trudnym poziomie trudności stawia spore wyzwanie przed graczem.

+ Muzyka(bardzo dobra ścieżka dźwiękowa)
+ Poziom Trudności (gra daje popalić nawet na Easy w początkowej fazie gry)
+ Gameplay (przyjemne te tłuczenie mobków, oczywiście jak na produkcję z 2002)
+ Umiarkowany Loot (fani diablo po pierwszych godzinach gry mogą co najwyżej iść w kąt i sie rozpłakać, gra pod względem lepszego uzbrojenia nie jest zbyt wylewna a legendarne itemy które dropną nam po raz pierwszy często z nami zostają do end-game'u)
+Fabuła (jak na Hack&Slash jest w porządku, jako jeden z trzech ocalałych wybrańców musimy pokonać siły zła które sieją zamęt w królestwie)

-Masa błędów w questach(np. Kapitan straży który zamknie się na stałe w swojej komnacie a od niego zależy kilka ważnych zadań pobocznych)
-Nieograniczony Rozwój Postaci( Mianowicie chodzi o zapożyczenia skilli od innych profesji, słabo to wygląda gdy wojownik miota kulami ognia na lewo i prawo a następnie otwiera wszystkie możliwe zamki zostając królem złodziei)
- Optymalizacja(niestety tytuł ma swoje lata, na nowszych systemach są problemy z uruchomieniem, wyższe rożdzielczości również, gra potrafi też wysypać do pulpitu i to dość często)

Moja ocena to 7/10

140h na liczniku, gra ukończona, 99% questów wykonanych, czy bawiłem się dobrze? czy warto było poswięcić 140h? TAK

Jeśli grałeś w Inkwizycje i bawiłeś się dobrze to poczujesz się jak w domu. Andromeda stoi praktycznie na tych samych fundamentach. Ten sam system prowadzenia dialogów, dodatkowe misje czasowe, duże piękne lokacje zasypane pytajnikami i aktywnościami, brzmi znajomo?

Trylogię z Shepardem mam już dawno za sobą, Andromeda czekała na mnie okrągłe 7 lat, w dużej mierze przez niepochlebne recenzje oraz fakt że jest to spin-off a nie kontynuacja epickiej trylogii. Dziś śmiało mogę powiedzieć że jest to mocny as w talii Andromedy. Nawiązań do trylogii jest tu jak na lekarstwo, gra oferuje nowe uniwersum, nowe postacie oraz sporo nowych rozwiązań. Owszem znajdziemy tu również sporo mechanik z poprzednich części. Znów mamy do dyspozycji towarzyszy, super szybki statek oraz piekielnie ważną misję na skalę całej galaktyki. Andromeda ma swoje lepsze i gorsze momenty nie mniej jednak śmiało polecam. Nowi gracze którzy nie grali w poprzednie 3 części nic nie tracą a twardzi weterani Sheparda znowu otrzymają dużą, rozbudowaną space operę w nowym(starym) uniwersum.

PLUSY:
Grafika
Przepiękne Lokacje
Muzyka
Towarzysze
Nomad
Crafting
Poziom Trudności

Minusy:
Optymalizacja
Backtracking
Częsta blokada manualnego zapisu
Przerywniki filmowe podzas zwiedzania/opuszczania planet

Moja ocena to 7.5/10

Z trylogią Crysisa mam styczność od 2010. To właśnie wtedy zrobiłem swoje pierwsze podejście do pierwszej części grając na dość leciwym sprzęcie w 25fps/720p. Gdy pierwszy raz usłyszałem o remasterach miałem dość negatywne podejście, w końcu po co odświeżać gry które wyglądem i mechaniką wyprzedzały czasy o dobre kilka lat. Nutkę goryczy dodał do tego remaster pierwszej części który do dziś ma spore problemy z optymalizacją a oferuje nieznacznie więcej niż wersja z 2007. Na szczęście Crysis 2 to zupełnie inna para kaloszy. stałe 120 klatek na ultra z RT robi robotę a Nowy York wygląda jeszcze lepiej niż w 2011, coś pięknego. Graficznie gra wygląda obłędnie, mechanika nic a nic się nie zestarzała a fabuła w połączeniu z muzyką Hansa Zimmera zdają egzamin na 5.

moja ocena to 8.5/10

Jako młody 7-latek właśnie z tą grą stawiałem pierwsze kroki w świecie gier PC. Do gry powróciłem w 2024 roku czyli równo po 20 latach. Bawiłem się świetnie, tytuł niesamowicie grywalny, polski dubbing, 3 różne ścieżki kampanii, wybory fabularne oraz klimat... klimat gier z początku XXI wieku, coś pięknego.

+ polski dubbing (magia starszych gier, dziś dostajemy coraz mniej gier z dubbingiem a szkoda)
+ grywalność(jak na strategię z tamtych lat daje wiele możliwości)
+ trzy różne ścieżki kampanii(niebiańska/pogańska/technologiczna)
+ cena (można dorwać za kilka zł)

- optymalizacja (wersja steam fatalna, polecam wgrać patch)
- animacje (czasami zanikają animacje jednostek podczas ruchu)

moja ocena to 8/10 (trochę naciągnieta przez nostalgię)

W Elexa miałem okazję zagrać kilka dni po premierze na dość starym sprzęcie który pozwalał co najwyżej na średnie ustawienia w 1080p, klatkarz oscylował w okolicach 40fps, komfortową rozgrywką bym tego nie nazwał ale fanowskie podejście do gier Piranii dało za wygraną i bawiłem się nawet dobrze.

Dopiero drugie podejście, aż w 2024 pozwoliło mi dostrzec wszystkie zalety Magalana. Czytając recenzje krytyków czy redakcji mam wrażenie jakbym grał w coś zupełnie innego. Dla mnie to najlepszy Gothic w nowoczesnym wydaniu. 100h gry pozwoliło mi na wykonanie wszystkich zadań, splądrowanie wszystkich ruin oraz wbicia 48 poziomu pod szyldem berserków. Z minusów jedynie co mi się rzuciło w oczy to poziom trudności, pierwsze 15-20h daje na tyle w kość że walka ze szczurem czy bąblozwierzem jest większym wyzwaniem niż walka z ostatnim bossem kiedy nasz bohater jest odpowiedno wyposażony. Ogólnie gra warta czasu dla każdego fana RPGów a zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla fanów Gothica.

Moja ocena to 8.5/10

Zapewne każdy z was ma takie uczucie, że z roku na rok coraz mniej gier was interesuje, każdy kolejny tytuł który ogrywacie albo was nuży albo jest co najwyżej średni. Ze mną było tak samo aż do czasu gdy odkryłem Pillarsy. Z początku dałem tej grze baardzo mały kredyt zaufania z myślą że jest to jakiś średniak naśladujący kultowe Baldury. Odpaliłem grę myśląc, że pogram kilka godzinek... i w sumie to pograłem kilka godzinek a dokładnie 12 godzin w jednej sesji. Gra wciągnęła mnie bez reszty, to jest ta 1 na 10 gier w której namiętnie poszukujesz klimatu z dzieciństwa gdzie mogłeś się zagrywać bez końca, a poza grą w pracy czy to w szkole myślisz o niej, jaki będzie następny ruch, w jaki sposób podejdziesz do bitwy czy w którą zbroję ubierzesz swojego kompana. Z całego serca polecam starszym weteranom izometrycznych drużynowych rpgów, myśłałem że po pierwszym Dragon Age nic mnie już nie zaskoczy a tu proszę, arcydzieło.

Grafika - 10/10
Muzyka - 9/10
Grywalność - 8/10
Fabuła/Klimat - 10/10

Jeżeli chodzi o minusy to:
- tryb skradania( fajny jeśli chodzi o podkradanie się do przeciwników ale tryb skradania wymagany jest również przy odnajdowaniu ukrytych ścieżek bądź kryjówek ze skarbami co wymusza na nas ciągłe używanie)
-optymalizacja( jest dobrze ale tylko dobrze, gra raz na jakiś czas potrafiła gubić stałe 60 klatek przy rtx 3060ti)
-loadingi(rozumiem koncepcje silnika gry że każda lokacja,dom wymaga ładowania ale 5-10s to stanowczo za długo na dzisiejsze standardy)

moja ogólna ocena to mocne 9/10.

Gothic 3 jest jak wino, im starszy tym lepszy. Wszystko za sprawą fanowskich modów które do dziś usprawniają rozgrywkę nadając tej grze drugie życie. Niegdyś znienawidzona, niegrywalna i najgorsza część serii. Współcześnie po wgraniu obowiązkowej paczki modów gra pokazuje na co ją stać, w mojej osobistej ocenie jedna z lepszych gier RPG w jakie przyszło mi grać.
Lista obowiązkowych modów:
- CP 1.75
- Quest Pack
- Content Mod
- Parallel Patch
- 4GB RAM Fix

Wracając do pierwszego Gothica po wielu latach moje oczekiwania nie były zbyt wygórowane. Nie byłem do końca pewien czy włączenie go w 2022 jest dobrym pomysłem, moja pamięć z dzieciństwa zapamiętała tę grę wielką,rozbudowaną i ładną .Ładna może dziś już nie jest ale wystarczy wgrać DX11 aby dostosować grę do dzisiejszych standardów. Jednak pierwszy Gothic to nie tylko wygląd. to również dobra fabuła , świetny dubbing czy też muzyka która nadaje niesamowity klimat i zapada w pamięć. Wystarczy chwilę posłuchać danego utworu aby błyskawicznie dopasować go do lokacji. Oczywiście wiele aspektów tej produkcji zdążyło się zestarzeć na tyle że gra dla wielu osób będzie dziś niegrywalna. Toporny system walki, irytujące combo klawiszowe do interakcji z przedmiotami oraz kilka mniejszych błędów skryptowych.Są to wady przez które wiele osób w ogóle nie podjęło próby zapoznania się z tym dziełem, a szkoda.

+ Fabuła
+ Muzyka
+ System Awansu Postaci
+ Dubbing
+ Poziom Trudności

- Toporne sterowanie/System walki
- Dość uboga lista questów pobocznych
- Pustka w wielu lokacjach/jaskiniach
- Kilka błędów skryptowych

Moja ocena to 8/10
Jest to bardzo stary ale równie dobry klasyk, pozycja obowiązkowa dla każdego gracza.

the best medieval simulator

Mam dość ambiwalentne odczucia co do tej produkcji. Z całą pewnością nie nawiązuje rywalizacji z hitową jedynka aczkolwiek w sprawny sposób zmywa gorzki smak po nieudanej drugiej części. Inkwizycja to gra duża i rozbudowana, gwarantująca ponad 100H rozgrywki, jednak jest to w zauważalny sposób sztucznie wydłużone aktywnościami pobocznymi w postaci zbieractwa,wybijania potworów oraz odhaczania pytajników. Pierwsza część starczała na +-50H a mam wrażenie że działo się tam 2x więcej akcji niz w przypadki Inkwizycji. Nie mniej jednak ostatecznie polecam tą produkcję, to było piękne 125h spędzone z członkami inkwizycji.

+ Grafika (Każda lokacja wykonana starannie z pięknymi widoczkami które cieszą oko)
+ Efekty (wybuchy,podpalenia,zmienna pogoda, momentami jest wręcz tego za dużo, podczas większych potyczek)
+ Towarzysze (Poziom towarzyszy w mojej ocenie równy kompanom DA:O, różnorodność ras, charakterów czy płci, jest w czym wybierać)
+ Długość(dla jednych minus, a dla innych PLUS,w tym dla mnie, DA:I wraz z aktywnościami pobocznymi oraz DLC to ponad 100h gry)
+ Wątek główny( fajny, wciągający, aczkolwiek zbyt mocno rozciągnięty w czasie, eksploracja Map wraz z misjami pobocznymi mocno spowalniają rozwój głównego wątku)
+ System Walki (preferuje bardziej old-school w stylu jedynki, z taktycznym planowaniem i wykorzystaniem umięjętności aczkolwiek zręcznościowy tryb walki z DA:I przypadł mi do gustu, w odróżnieniu od dwójki który był mocno średni)
+ DLC( w końcu porządne DLC, Intruz to pozycja obowiązkowa, wątek główny tego DLC oraz muzyka to coś pięknego)

-Poziom Trudności( jeszcze na Zaziemiu było w porządku gdy postacie były w przedziale 1-10lv, później jest coraz łatwiej a końcowe lokacje i END-Game to bardziej już slasher niż drużynowy RPG z taktycznymi potyczkami)
- Aktywności poboczne ( Masa pustych pytajników i zadań typu fedex, w tej kwestii o wiele lepiej poradziła sobie nawet druga część)
- Muzyka(dość średnia, słabo zapada w pamięć, dopiero w DLC Intruz BioWare pokazało na co ich stać)
- Wybory z poprzednich części( słabo odczuwalne, praktycznie kilka kwestii )

Ogólna ocena to 8/10