Amerikalı hikaye yazarı Stephen King kelimelerin bazen düşüncelerinizi anlatmakta yetersiz kaldığından bahseder ve şöyle der; " En önemli şeyler, söylemesi en zor olan şeylerdir. Bunları söylerken utanırsınız, çünkü kelimeler küçültür onları. Kafanızın içindeyken sonsuz gibi, kocaman görünen şeyleri kelimeler hayat boyutuna indirger. "

O yüzden bu bir "anlatamayış" incelemesi olacak. Aslında bu bir inceleme bile sayılmaz. Teknik olarak sayılabilir ama bence hayır. Buna bir inceleme gözüyle bakmak sizi anlamsız bir boşluğa düşürebilir. Bu arada "düşmek" demişken..

Herkese göre bir oyun değil bu. Bunu kesinlikle söyleyebilirim. Size ait bi'şey barındırması tamamen sizle alakalı bir durum, cevabı sizde saklı bir oyun. Bittikten sonra başlayan, bunca zaman oyunlardan öğrendiklerinizi unutturan; ezber bozan bir oyun. İşte o yüzden bu oyunu, "bence" hayatın her kesiminde kullandığımız sınıflandırlamara sokamayız. Bu oyun iyi değil, kötü de değil, uzun değil kısa da değil, zor değil, kolay da değil. Basit değil, karmaşık da değil. Eğlenceli değil, keyifsiz de değil. Bu oyun, 300 sayfalık sayfaları boş bir roman ve kalem sizin elinizde. Hadi, korkmayın ve düşen insana bir isim verin.