ติดตั้ง Steam
เข้าสู่ระบบ
|
ภาษา
简体中文 (จีนตัวย่อ)
繁體中文 (จีนตัวเต็ม)
日本語 (ญี่ปุ่น)
한국어 (เกาหลี)
български (บัลแกเรีย)
Čeština (เช็ก)
Dansk (เดนมาร์ก)
Deutsch (เยอรมัน)
English (อังกฤษ)
Español - España (สเปน)
Español - Latinoamérica (สเปน - ลาตินอเมริกา)
Ελληνικά (กรีก)
Français (ฝรั่งเศส)
Italiano (อิตาลี)
Bahasa Indonesia (อินโดนีเซีย)
Magyar (ฮังการี)
Nederlands (ดัตช์)
Norsk (นอร์เวย์)
Polski (โปแลนด์)
Português (โปรตุเกส - โปรตุเกส)
Português - Brasil (โปรตุเกส - บราซิล)
Română (โรมาเนีย)
Русский (รัสเซีย)
Suomi (ฟินแลนด์)
Svenska (สวีเดน)
Türkçe (ตุรกี)
Tiếng Việt (เวียดนาม)
Українська (ยูเครน)
รายงานปัญหาเกี่ยวกับการแปลภาษา
确认是真的后，我靠在沙发上思索了很久
时间回到了三年前，先总理来到河南郑大跟学生讲话
彼时的我已从军队复员返校，听说总理去了郑大便慕名前往一睹风采
那时我正值人生春风无限意气风发的时刻，也是最有朝气的时候
毫不谦虚地说，当时的我虽然只有二十一岁却已经是同龄中[政史哲]最巅峰的存在
身着素色人民装留着青年头的我站在人群中注视着这位正国级干部
不夸张的说，虽然有一定距离限制这却是我唯一亲眼见到过的正国级干部
总理讲完话以后学生们都目送着总理上车，总理在车窗前向学生们挥手
我早已忘记他当年跟我们这些学生讲了什么，但临走前在车上的那句话始终未敢忘记