Останні рецензії користувача kuzenim mal

Elbette, metninizi imla kurallarına uygun hale getirdim:

Arno Dorian karakterini oynadığımız bir oyundur. Karakterimizin hikayesi oldukça güzel ama AC2 gibi oyun başlangıcı yapması, aile bireylerimizin ölmesiyle başlıyor olması, senaryonun özensiz yazıldığını düşünmeme yol açtı. Ta ki ilerleyen süreci görene kadar. Genel olarak başlamadan önce oynadığım oyunu, izlediğim filmi veya okuduğum kitapların başkarakterleriyle kendimi özdeşleştiriyorum. Hem duygusal hem de karakter gelişimini daha iyi anlayabiliyorum ve sizlere bunu tavsiye ederim. Bu oyun, diğer AC oyunlarında olduğu gibi sadece suikastçıların gözünden değil, tapınakçıların gözünden de bakıyor ve bu hikaye gelişimini aşırı etkiliyor. Oyun boyunca verdiğimiz kararlar, yapılan hatalar, ihanetler, gerçekleri öğrenmemiz ve iki tarafı da anlamamız oldukça güzel işlenmiş. Açık dünya, mekanlar, kostümler, oyun içi atmosferi ve karakterimizin yeteneklerini keşfetmesi, kendisini tanıması oldukça başarılı. Görevlerin bazı kısımları yavaş ya da hızlı işlenmemiş; bence tam kıvamında işlenmiş. Savaş mekanikleri ve skillerimiz oldukça başarılı; bence AC oyunlarının en iyisi diyebilirim. Oyuncuların en çok sinirlendiği kısım, eğer ki karakterimiz uçmalı kaçmalı bir karakterse, dövüş koreografisi mükemmel olmalı ki bu oyunda gayet başarılı. AC oyunlarının en iyi oyun fragmanı bu oyuna aittir. Toparlayacak olursak (Eklemek istediğim küçük bir şey var. Oyunun ilk başta aşırı derecede buglı çıktığını biliyorum. Oyunun en iyi halini yorumluyorum.)

Hikaye: 9/10
Karakter: 8/10
Yetenekler/Skiller: 9/10
Grafikler: 8/10
Atmosfer: 9/10
Puanım: 8,6

Ezio karakterini ilk tanıdığımız oyundur. Karakter ile birlikte kendi güçlerimizi ve yeteneklerimizi keşfedip geliştiriyoruz. Ezio karakterinin anlatımı, duygu yoğunluğu, ailesinin intikamı ve kaderinin ne üzerine yazıldığını öğrenmesi oldukça güzel. Senaryosu ise bazı anları hızlı geçmesi, bazılarının ise yavaş ilerlemesiyle birlikte anın tadını güzel de yaşatabiliyor, zehir de edebiliyor. Görevler konusuna gelecek olursak, öğrenmiş olduğumuz yetenekleri bize oyun içinde ara sıra kullandırması güzel. O döneme göre yapılmış yapay zeka; bir yere tırmandığında NPC'lerin size bakması, bir ceset gördüğünde düşman askerlerinin etrafı kontrol etmesi vb. Savaş yetenekleri ve skillerimiz, nedense beceremediğim noktalardan biri. Örnek olarak, koreografik dövüş aşırı berbat; düşmanın üstüne atlayıp gizli bıçak ile öldürmek güzel ama etrafınızı birden fazla asker kaplayınca dövüşten pek zevk alamıyorum. Ben kılıçla vuruyorum, adam kılıçla savunuyor ve bir müddetten sonra aşırı sıkılıyorum. Bu konuda Unity oyunu daha iyi olarak görüyorum. Toparlayacak olursak (2009 çıkışlı oyun, vermiş olduğum puanlar o dönem kapsamındadır.)

Hikaye: 8/10
Karakter: 8/10
Yetenekler/Skiller: 7/10
Grafikler: 6/10
Atmosfer: 9/10
Puanım: 7,6/10