ชุมชน Steam

alice

Fem/boy

Florida, United States

I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
I NEED A PAWJOB
(˶˃ᆺ˂˶)

ดูข้อมูลเพิ่มเติม

ออฟไลน์อยู่ในขณะนี้

รางวัลโปรไฟล์ 23

เหรียญตรา 112

Depressed Femboys

สมาชิก 15,847 คน

Thigh High Socks

สมาชิก 98,592 คน

demo's dildos

สมาชิก 23,568 คน

เพื่อน 108

173

Izzy
ออฟไลน์

160

Мать
ออฟไลน์

140

wida 𓆩ꨄ︎𓆪
ออฟไลน์

137

koz
ออฟไลน์

132

Keyson (Pink)
ออนไลน์

129

Esbelto Sanchez
อยู่ในเกม
Call of Duty®

กล่องแสดงผลงานอาร์ตเวิร์ก

/./.

+ 5

คู่มือที่ชื่นชอบ

Bark

สร้างโดย - Xedra

178 ผู้โหวต

Steam

กลุ่มที่ชื่นชอบ

super masculine men - กลุ่มสาธารณะ

4,257

สมาชิก

264

ในเกม

1,403

ออนไลน์

150

ในห้องแช็ต

ไอเท็มที่ต้องการแลกเปลี่ยน

1,722

ไอเท็มที่เป็นเจ้าของ

1,132

จำนวนการแลกเปลี่ยน

4,844

จำนวนธุรกรรมบนตลาด

⣿⣿⣻⣽⡿⣿⣎⠙⣿⣞⣷⡌⢻⣟⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡄⠹⣿⣿⡆⠻⣿⣟⣯⡿⣽⡿⣿⣿⣿⣿⣽⡷⣯⣿⣿⣿⣿
⣿⣿⣟⣷⣿⣿⣿⡀⠹⣟⣾⣟⣆⠹⣯⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡇⢠⡘⣿⣿⡄⠉⢿⣿⣽⡷⣿⣻⣿⣿⣿⣿⡝⣷⣯⢿⣿⣿
⣿⣿⣯⢿⣾⢿⣿⡄⢄⠘⢿⣞⡿⣧⡈⢷⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡇⢸⣧⠘⣿⣷⠈⣦⠙⢿⣽⣷⣻⣽⣿⣿⣿⣿⣌⢿⣯⢿⣿
⣿⣿⣟⣯⣿⢿⣿⡆⢸⡷⡈⢻⡽⣷⡷⡄⠻⣽⣿⣿⡿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣿⣿⣿⣿⣏⢰⣯⢷⠈⣿⡆⢹⢷⡌⠻⡾⢋⣱⣯⣿⣿⣿⣿⡆⢻⡿⣿
⣿⣿⡎⣿⢾⡿⣿⡆⢸⣽⢻⣄⠹⣷⣟⣿⣄⠹⣟⣿⣿⣟⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣽⣿⣿⣿⡇⢸⣯⣟⣧⠘⣷⠈⡯⠛⢀⡐⢾⣟⣷⣻⣿⣿⣿⡿⡌⢿⣻
⣿⣿⣧⢸⡿⣟⣿⡇⢸⣯⣟⣮⢧⡈⢿⣞⡿⣦⠘⠏⣹⣿⣽⢿⣿⣿⣿⣿⣯⣿⣿⣿⡇⢸⣿⣿⣾⡆⠹⢀⣠⣾⣟⣷⡈⢿⣞⣯⢿⣿⣿⣿⢷⠘⣯
⣿⣿⣿⡈⣿⢿⣽⡇⠘⠛⠛⠛⠓⠓⠈⠛⠛⠟⠇⢀⢿⣻⣿⣯⢿⣿⣿⣿⣷⢿⣿⣿⠁⣾⣿⣿⣿⣧⡄⠇⣹⣿⣾⣯⣿⡄⠻⣽⣯⢿⣻⣿⣿⡇⢹
⣿⣿⣿⡇⢹⣿⡽⡇⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣞⣆⠰⣶⣶⡄⢀⢻⡿⣯⣿⡽⣿⣿⣿⢯⣟⡿⢀⣿⣿⣿⣿⣿⣧⠐⣸⣿⣿⣷⣿⣿⣆⠹⣯⣿⣻⣿⣿⣿⢀
⣿⣿⣿⣿⠘⣯⡿⡇⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣧⡈⢿⣳⠘⡄⠻⣿⢾⣽⣟⡿⣿⢯⣿⡇⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡀⢾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣆⠹⣾⣷⣻⣿⡿⡇
⣿⣿⣿⣿⡇⢹⣿⠇⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣄⠻⡇⢹⣆⠹⣟⣾⣽⣻⣟⣿⣽⠁⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣇⣿⣿⠿⠛⠛⠉⠙⠋⢀⠁⢘⣯⣿⣿⣧
⣿⣿⣿⣿⣿⡈⣿⡃⢼⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣦⡙⠌⣿⣆⠘⣿⣞⡿⣞⡿⡞⢠⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠛⠉⠁⢀⣀⣠⣤⣤⣶⣶⣶⡆⢻⣽⣞⡿⣷
⣿⣿⣿⣿⡿⠃⠘⠁⠉⠉⠉⠉⠉⠉⠉⠉⠉⠙⠛⠛⢿⣄⢻⣿⣧⠘⢯⣟⡿⣽⠁⣾⣿⣿⣿⣿⣿⡃⢀⢀⠘⠛⠿⢿⣻⣟⣯⣽⣻⣵⡀⢿⣯⣟⣿
⣿⣿⣿⣿⣶⣶⡆⢀⣿⣾⣿⣾⣷⣿⣶⠿⠚⠉⢀⢀⣤⣿⣷⣿⣿⣷⡈⢿⣻⢃⣼⣿⣿⣿⣿⣻⣿⣿⣿⡶⣦⣤⣄⣀⡀⠉⠛⠛⠷⣯⣳⠈⣾⡽⣾
⣻⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠐⣿⣿⣿⣿⠿⠋⠁⢀⢀⣤⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣌⣥⣾⡿⣿⣿⣷⣿⣿⢿⣷⣿⣿⣟⣾⣽⣳⢯⣟⣶⣦⣤⡾⣟⣦⠘⣿⢾
⡷⣿⣿⣿⣿⣿⡗⣦⠸⡿⠋⠁⢀⢀⣠⣴⢿⣿⣽⣻⢽⣾⣟⣷⣿⣟⣿⣿⣿⣳⠿⣵⣧⣼⣿⣿⣿⣿⣿⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣽⣳⣯⣿⣿⣿⣽⢀⢷⣻
⣿⣷⣻⣿⣿⣿⡷⠛⣁⢀⣀⣤⣶⣿⣛⡿⣿⣮⣽⡻⣿⣮⣽⣻⢯⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣯⢀⢸⣿
⣿⣷⢿⣽⣿⣿⣷⣿⣷⣆⠹⣿⣶⣯⠿⣿⣶⣟⣻⢿⣷⣽⣻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⢀⣯⣟
⣻⣿⣿⢾⡽⣿⣿⣿⣿⣿⣆⢹⣶⣿⣻⣷⣯⣟⣿⣿⣽⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡿⢀⡿⡇
⡻⣽⣿⣯⢿⣽⣻⣿⣿⣿⣿⣆⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠛⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠇⢸⣿⠇
⣿⣦⠛⣿⢯⣷⢿⡽⣿⣿⣿⣿⣆⠻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠃⠎⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠏⢀⣿⣾⣣
⠙⣿⣿⣌⠻⣽⢯⣿⣽⣻⣿⣿⣿⣧⠩⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡏⢰⢣⠘⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠃⢀⢀⢿⣞⣷
⣧⠘⣿⣿⡷⣌⠙⢷⣯⡷⣟⣿⣿⣿⣷⡀⡹⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣈⠃⣸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠟⢀⣴⡧⢀⠸⣿⡽
⢻⣷⡈⢿⣿⣿⢧⢀⠙⢿⣻⡾⣽⣻⣿⣿⣄⠌⢿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠛⢁⣰⣾⣟⡿⢀⡄⢿⣟
⢀⠹⣟⣆⠻⣿⣿⣆⢀⣀⠉⠻⣿⡽⣯⣿⣿⣷⣈⢻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠋⢀⣠⠘⣯⣷⣿⡟⢀⢆⠸⣿
⣇⢱⡘⢿⣷⣬⣙⠿⣧⠘⣆⢀⠈⠻⣷⣟⣾⢿⣿⣆⠹⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⡿⠋⣠⡞⢡⣿⢀⣿⣿⣿⠇⡄⢸⡄⢻
⣿⡆⢣⡀⠙⢾⣟⣿⣿⣷⡈⠂⠘⣦⡈⠿⣯⣿⢾⣿⣆⠙⠻⠿⠿⠿⠿⡿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠿⠛⢋⣠⣾⡟⢠⣿⣿⢀⣿⣿⡟⢠⣿⢈⣧⠘
⠻⣿⡄⢳⡄⢆⡙⠾⣽⣿⣿⣆⡀⢹⡷⣄⠙⢿⣿⡾⣿⣆⢀⡀⢀⢀⢀⢀⢀⢀⢀⢀⢀⢀⢀⢀⣀⣠⣴⡿⣯⠏⣠⣿⣿⡏⢸⣿⡿⢁⣿⣿⢀⣿⠆
⣦⡙⣿⣆⢻⡌⢿⣶⢤⣉⣙⣿⣷⡀⠙⠽⠷⠄⠹⣿⣟⣿⣆⢙⣋⣤⣤⣤⣄⣀⢀⢀⢀⢀⣾⣿⣟⡷⣯⡿⢃⣼⣿⣿⣿⠇⣼⡟⣡⣿⣿⣿⢀⡿⢠

เกมที่ชื่นชอบ

Counter-Strike 2

3,222

ชั่วโมงที่เล่นไปแล้ว

รางวัลความสำเร็จ

Global Sentinel

500 XP

ความคืบหน้ารางวัลความสำเร็จ 1 จาก 1

ภาพหน้าจอ 61 บทวิจารณ์ 1

เกมที่ชื่นชอบ

FINAL FANTASY XIV Online

3,725

ชั่วโมงที่เล่นไปแล้ว

กล่องแสดงผลงานไอเท็ม

1,722

ไอเท็มที่เป็นเจ้าของ

นักสะสมเหรียญตรา

112

เหรียญตราทั้งหมดที่ได้รับ

เหรียญตราฟอยล์ที่ได้รับ

161

การ์ดจากเกม

กล่องแสดงผลงานรางวัลความสำเร็จ

8,171

รางวัลความสำเร็จ

เกมที่สมบูรณ์แบบ

28%

อัตราความสำเร็จต่อเกมโดยเฉลี่ย

กล่องแสดงผลงานภาพหน้าจอ

Tabletop Simulator

+ 636

⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠟⠋⠁⣀⣤⡄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠈⢿⣿⣿
⣿⣿⣿⣿⠋⠁⠀⠀⠺⠿⢿⣿⣄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠘⠻⣿
⣿⣿⡟⠁⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢀⣀⣤⣤⣤⣤⠀⠀⠀⠀⠀⣤⣦⣄⠀⠀
⣿⡟⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⢀⣤⣶⣿⠏⣿⣿⣿⣿⣿⣁⠀⠀⠀⠛⠙⠛⠋⠀⠀
⡿⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⡀⠀⣰⣿⣿⣿⣿⡄⠘⣿⣿⣿⣿⣷⠄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⡇⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠸⠇⣼⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣄⠘⢿⣿⣿⣿⣅⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠁⠀⠀⠀⣴⣿⠀⣐⣣⣸⣿⣿⣿⣿⣿⠟⠛⠛⠀⠌⠻⣿⣿⣿⡄⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀ ⣶⣮⣽⣰⣿⡿⢿⣿⣿⣿⣿⣿⡀⢿⣤⠄⢠⣄⢹⣿⣿⣿⡆⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀ ⠀⣿⣿⣿⣿⣿⡘⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠿⣶⣶⣾⣿⣿⡆⢻⣿⣿⠃⢠⠖⠛⣛⣷⠀
⠀ ⢸⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣾⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣮⣝⡻⠿⠿⢃⣄⣭⡟⢀⡎⣰⡶⣪⣿
⠀ ⠀⠘⣿⣿⣿⠟⣛⠻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣷⣿⣿⣿⡿⢁⣾⣿⢿⣿⣿⠏⠀
⠀⠀⠀⣻⣿⡟⠘⠿⠿⠎⠻⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣵⣿⣿⠧⣷⠟⠁⠀⠀
⡇⠀⠀⢹⣿⡧⠀⡀⠀⣀⠀⠹⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⠋⢰⣿⠀⠀⠀⠀
⡇⠀⠀⠀⢻⢰⣿⣶⣿⡿⠿⢂⣿⣿⣿⣿⣿⣿⣿⢿⣻⣿⣿⣿⡏⠀⠀⠁⠀⠀⠀⠀
⣷⠀⠀⠀⠀⠈⠿⠟⣁⣴⣾⣿⣿⠿⠿⣛⣋⣥⣶⣿⣿⣿⣿⣿⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⣿⡀
God is dead. God wemains dead. And we have kiwwed him. How shaww we comfowt ouwsewves, the mwuwdewews of aww mwuwdewews?? what was howiest and mwightiest of aww that the wowwd has yet owned has bwed to death undew ouw knives: who wiww wipe this bwood off us?? what watew is thewe fow us to cwean ouwsewves?? what festivaws of atonement, what sacwed games shaww we have to invent?? is not the gweatness of this deed too gweat fow us?? mwust we ouwsewves not become gods simpwy to appeaw wowthy of it? UwU

นักสะสมเกม

เกมที่แนะนำ

กิจกรรมล่าสุด

143.2 ชั่วโมงในช่วง 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา

88 ชม. ในบันทึก
เล่นล่าสุด 27 พ.ย.

Ready or Not

ความคืบหน้ารางวัลความสำเร็จ 5 จาก 23

233 ชม. ในบันทึก
เล่นล่าสุด 27 พ.ย.

Baldur's Gate 3

ความคืบหน้ารางวัลความสำเร็จ 29 จาก 54

+24

3,222 ชม. ในบันทึก
เล่นล่าสุด 27 พ.ย.

Counter-Strike 2

Global Sentinel

500 XP

ความคืบหน้ารางวัลความสำเร็จ 1 จาก 1

ภาพหน้าจอ 61 บทวิจารณ์ 1

ดู เล่นล่าสุดทั้งหมด | สิ่งที่อยากได้ | บทวิจารณ์

ความเห็น

ดูทั้งหมด 340 ความเห็น

< >

Doomsmith 4 ชั่วโมงที่ผ่านมา

Good game sense!

Welkan 4 ชั่วโมงที่ผ่านมา

It began with the wind, as all tragedies do. One crisp autumn morning, the breeze that once carried the sweet scent of summer blossoms and whispered promises of eternal camaraderie turned sharp, biting, and cruel. The shift was subtle at first—a faint nip in the air, a whisper of frost. But soon, the once-gentle zephyr became a gale, tearing through my world, dismantling the fragile scaffolding of what we had once called "us."
Our friendship, like the lazy afternoons we shared, had always been effortless. We were inseparable: two leaves clinging to the same branch, rustling in harmony. But now, winter's approach had unceremoniously plucked us from our perch and tossed us into the fray. It wasn’t your fault, nor mine. It was the wind. It was always the wind.

Welkan 4 ชั่วโมงที่ผ่านมา

I first noticed the change during our last walk. You, bundled in your scarf, as if trying to fend off the creeping cold; me, stubbornly pretending it was still summer, refusing to accept the inevitable. We didn’t speak much, the silence punctuated only by the crunch of leaves beneath our feet. The air between us was heavy, burdened by the unspeakable truth: the seasons were changing, and so were we.
“Is it just me, or does the wind feel... different?” I asked, trying to break the ice forming in more ways than one.
You shrugged. “It’s just the weather.”
Just the weather? How could you reduce this existential upheaval to just the weather? The winds that now howled through our lives weren’t merely atmospheric phenomena—they were harbingers of the end. They carried with them the cold reality that nothing lasts forever, not even us.

Welkan 4 ชั่วโมงที่ผ่านมา

That night, I lay awake, haunted by the ghosts of summers past. I realized the wind wasn’t the villain—it was the messenger. It whispered a cruel yet undeniable truth: we had been living a lie, pretending the warmth of our friendship could withstand the chill of time.
The next day, I made my decision. I would renounce it all—friendship, warmth, even humanity itself. If the earth was destined to strip me bare, to reduce me to nothing but a shivering soul adrift in an indifferent universe, then so be it. I would embrace it. I would become one with the wind, the earth, the eternal cycle of life and death.
I quit my job, sold my possessions, and moved to a remote forest. There, among the ancient trees and the whispering winds, I began my transformation. I learned the language of the leaves, the songs of the streams. I let the frost bite my skin and the sun bake my soul. I became... elemental.

Welkan 4 ชั่วโมงที่ผ่านมา

And yet, even in my newfound communion with nature, I couldn’t escape you. Your memory lingered like the scent of rain on dry soil. The wind carried your laugh, your shrug, your infuriating dismissal of everything I held dear. “It’s just the weather,” you’d said.
But it wasn’t just the weather. It was everything.
Months passed. Winter came and went, and spring arrived with its false promises of renewal. One day, as I sat beneath a budding tree, I felt the faintest breeze. It was warm, playful, reminiscent of the winds of our youth. And in that moment, I realized the truth I had tried so hard to deny: the seasons may change, but the wind remains the same. It wasn’t the weather that had killed our friendship—it was us.
I smiled. Perhaps I wasn’t meant to become one with the earth after all. Perhaps I was meant to return to the world of people, to the messiness of relationships, to the inevitability of change.

Welkan 4 ชั่วโมงที่ผ่านมา

As I packed my things and began the journey back, the wind picked up, tugging at my hair like an old friend.
“Alright,” I said aloud. “I get it. It’s just the weather.”
And for the first time, I meant it.

< >