Patrick Bateman er bókstaflega ég!
Aðalpersónan í skáldsögu Bret Easton Ellis, aðlöguð að hryllingsgamanmynd Mary Hannons árið 2000, "American Psycho", er ótrúlega lík mér. Sálarlíf hans, morgunrútína, húðumhirða finnst mér vera innblásin af minni eigin. Djúp umræðuefni hans og flókin hugsunarferli líkjast furðu mikið við mig. Ég tel að persónan hafi að hluta til, ef ekki að fullu, verið innblásin af persónulegri lífssögu minni. Með hverri endurskoðun sannfæri ég sjálfan mig um að sjálfsmynd mín endurspeglast í persónuleika Patrick. Lífstíll hans í nýfrjálshyggju fyrirtækja er kjarninn í tilveru minni. Flekklaust tískuskyn hans er aðeins sambærilegt við mitt. Ég rekst stundum á memes með Patrick og ég þarf að stilla tölvuna mína til að athuga hvort einhver hafi notað mína eigin mynd án leyfis. Meira að segja lendi ég öðru hvoru í því að herma óstjórnlega eftir svipbrigðum Batemans á meðan ég hlusta á Huey Lewis og The News og panta 8:30 pm pöntun í Dorsia. Engin persóna mun nokkurn tíman koma svona nálægt mér og hann.